Procedura sporządzenia decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę infrastruktury telekomunikacyjnej regionalnej sieci szerokopasmowej. - Punkt Informacyjny ds. Telekomunikacji

UKE Serwisy

Ustawienia

Konto użytkownika

System PIT współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz budżetu państwa w ramach Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa na lata 2014-2020

Procedura sporządzenia decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę infrastruktury telekomunikacyjnej regionalnej sieci szerokopasmowej.

Nazwa procedury:
Procedura sporządzenia decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę infrastruktury telekomunikacyjnej regionalnej sieci szerokopasmowej.

ORGAN: Postępowanie toczy się przed wojewodą.

INFRASTRUKTURA: Najczęstsze przypadki realizacji infrastruktury telekomunikacyjnej wymagającej pozwolenia na budowę to:
- realizacja infrastruktury, dla której nie przewidziano wyłączeń w art. 29 ust. 1 - 4 ustawy [3] - Prawo budowlane (np. maszt telekomunikacyjny wolnostojący, bądź wieża telekomunikacyjna wolnostojąca),
- realizacja infrastruktury, która wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, bądź przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszar Natura 2000 (np. przejście kanalizacji przez obszar Natura 2000),
- realizacja infrastruktury telekomunikacyjnej w ramach odstępstw od przepisów techniczno-budowlanych,
- wykonywanie infrastruktury telekomunikacyjnej przy obiekcie wpisanym do rejestru zabytków.

AKTY PRAWNE:
- [1] ustawa z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 733, z późn. zm.),
- [2] ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 775, z późn. zm.),
- [3] ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 682, z późn. zm.),
- [4] ustawa z dnia 21 października 2016 r. o koncesji na roboty budowlane lub usługi (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 140, z późn. zm.),
- [5] ustawa z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 1637, z późn. zm.),
- [6] ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (dalej również ustawa środowiskowa") (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 1094 z późn. zm.),
- [7] ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2015 r. poz. 443),
- [8] ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity: Dz. U. 2023 r. poz. 344 z późn. zm.),

- [9] ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (tekst jednolity: Dz.U. 2022 r. poz. 2409 z późn. zm.).

OPŁATY: Wniosek podlega opłacie skarbowej z tym zastrzeżeniem, że nie uiszcza opłaty jednostka samorządu terytorialnego.

OPIS PROCEDURY:
Procedura udzielenia pozwolenia na budowę z gruntu ustawy [3] - Prawo budowlane, w przypadku regionalnych sieci szerokopasmowych została zmodyfikowana przepisami ustawy [1] o wspieraniu rozwoju usługi i sieci telekomunikacyjnych.
Aby inwestor mógł skorzystać z trybu szczególnego, muszą wystąpić łącznie trzy warunki:
(1) wniosek dotyczy sieci szerokopasmowej lub infrastruktury telekomunikacyjnej,
(2) inwestorem jest podmiot wymieniony w art. 2 ust. 1 pkt. 2 ustawy [1] o wspieraniu rozwoju usługi i sieci telekomunikacyjnych tj. jednostka samorządu terytorialnego, porozumienie, związek lub stowarzyszenie jednostek samorządu terytorialnego, porozumienie komunalne, spółka kapitałowa lub spółdzielnia z udziałem jednostki samorządu terytorialnego, koncesjobiorca w rozumieniu ustawy [4] o koncesji na roboty budowlane lub usługi, albo partner prywatny w rozumieniu ustawy [5] o partnerstwie publiczno-prywatnym, dalej podmioty te określane będą łącznie „jednostka samorządu terytorialnego” lub „inwestor”,
(3) inwestycja realizowana jest w ramach programów operacyjnych.
Inwestor nie jest zobligowany do złożenia wniosku o udzielenie pozwolenia budowlanego w ramach procedury budowy regionalnych sieci szerokopasmowych. Ustawodawca przyznał Inwestorowi możliwość wyboru trybu realizacji inwestycji. Przyjąć należy, że wybór następuje poprzez złożenie wniosku w odpowiednim trybie. Organ rozpatrujący wniosek jest związany wyborem trybu, dokonanym przez Inwestora, tj. trybem o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej (a następnie uzyskaniem pozwolenia na budowę wydawanego przez wojewodę lub dokonaniem zgłoszenia do wojewody), bądź trybem o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego (a następnie uzyskaniem pozwolenia na budowę lub dokonaniem zgłoszenia do organów administracji architektoniczno-budowlanej określonych w ustawie [3] Prawo budowlane).
Inwestor realizujący inwestycję telekomunikacyjną, zobowiązany jest zbadać przed jej rozpoczęciem, czy przepisy prawa budowlanego nie uzależniają takiej realizacji, od obowiązku pozyskania pozwolenia budowlanego, ewentualnie dokonania zgłoszenia, co opisane zostało w odrębnej procedurze. Ujawnienie bowiem infrastruktury telekomunikacyjnej wybudowanej w całości lub części będącej w budowie, bez wymaganego pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, nakłada na organ nadzoru budowlanego, obowiązek wszczęcia procedur, celem doprowadzenia takiej realizacji budowlanej do stanu zgodnego z prawem, na zasadzie art. 48 ustawy [3] - Prawo budowlane.
Jak stwierdził w wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu z dnia 24.06.2015 r sygn. IV SA/Po 231/15 cyt: „Zgodnie z definicją legalną przez pozwolenie na budowę należy rozumieć decyzję administracyjną zezwalającą na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego (art. 3 pkt 12 p.b.). Pozwolenie na budowę jest aktem administracyjnym wydanym w sprawie administracyjnej wszczętej na wniosek inwestora, przez właściwy do tego organ administracji publicznej; jest decyzją administracyjną o charakterze konstytutywnym (twórczym). Daje adresatowi prawo do realizacji określonej budowy (wykonywania robót budowlanych) określając jednocześnie warunki korzystania z udzielonego prawa (T. Asman, Z. Niewiadomski [w:] Prawo budowlane. Komentarz pod red. Z. Niewiadomskiego, wyd. 5, Warszawa 2013, s. 78–79)”.
Celem postępowania o udzielenie pozwolenia budowlanego, jest również zatwierdzenie projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego, gdyż zgodnie z art. 34 ust. 4 ustawy [3] - Prawo budowlane, zatwierdzenie projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego ma miejsce w decyzji o pozwoleniu na budowę. Jest jednak możliwość wydania odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego, poprzedzającej wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę, zgodnie z art. 34 ust. 5 ustawy [3] - Prawo budowlane.
Stosownie do postanowień art. 35 ust. 4-5 ustawy [3] - Prawo budowlane, w przypadku spełnienia wszystkich wymagań, organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.

Ustalenie czy inwestycja wymaga uzyskania pozwolenia na budowę.
Co do zasady większość inwestycji związanych z budową infrastruktury telekomunikacyjnej, nie wymaga uzyskania od inwestora pozwolenia na budowę, a wystarczające jest zgłoszenie właściwemu organowi zamiaru wykonywania robót budowlanych lub w niektórych przypadkach wykonywanie tych robót bez pozwolenia na budowę lub zgłoszenia. Kwestia ta opisana została w odrębnych procedurach.

Wniosek o wydanie pozwolenia na budowę.
Do wniosku o pozwolenie na budowę, zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy [2] – Prawo budowlane, należy dołączyć:
1) trzy egzemplarze projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego (wymóg dołączenia trzech egzemplarzy dotyczy wersji papierowej) wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami, których obowiązek dołączenia wynika z przepisów odrębnych ustaw, lub kopiami tych opinii, uzgodnień, pozwoleń i innych dokumentów;
2) oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane;
3) decyzję warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
4) w przypadku instalacji radiokomunikacyjnych - oświadczenie projektanta, posiadającego uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 lub 4 lit. a ustawy [2] - Prawo budowlane, że instalacja radiokomunikacyjna nie spełnia warunków, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 60 ustawy [4] środowiskowej;
5) w przypadku zamierzenia budowlanego, poprzedzonego decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach wydaną w postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa - załącznik graficzny określający przewidywany teren, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie, oraz przewidywany obszar, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie, o ile dołączenie tego załącznika było wymagane przez przepisy obowiązujące w dniu złożenia wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, w szczególności mapę, o której mowa w art. 74 ust. 1 pkt 3a ustawy środowiskowej.
Projekt budowlany zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy [2] - Prawo budowlane, powinien zawierać:
1) projekt zagospodarowania działki lub terenu sporządzony na aktualnej mapie do celów  projektowych lub jej kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem przez projektanta;
2) projekt architektoniczno-budowlany;
3) projekt techniczny;
4) w zależności od potrzeb – w przypadku drogi krajowej lub wojewódzkiej – oświadczenie właściwego  zarządcy drogi o możliwości połączenia działki z drogą, zgodnie z przepisami o drogach publicznych;
5) opinie, uzgodnienia, pozwolenia i inne dokumenty, o których mowa wart.33 ust.2 pkt 1 ustawy [2] – Prawo budowlane.
Zgodnie z art. 34 ust. 3b ustawy [2] – Prawo budowlane, przepisów art. 34 ust. 3 pkt 2 i 3 nie stosuje się do projektu budowlanego budowy lub przebudowy urządzeń budowlanych oraz podziemnych  sieci uzbrojenia terenu, jeżeli całość problematyki może być przedstawiona w projekcie zagospodarowania działki lub terenu.
Należy mieć jednocześnie na względzie, że art. 34 ust. 2 ustawy [2]- Prawo budowlane, wskazuje, iż zakres i treść projektu budowlanego powinny być dostosowane do specyfiki i charakteru obiektu budowlanego i stopnia skomplikowania robót budowlanych.
Wskazać należy, że inwestor może wnioskować, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy [3] - Prawo budowlane, o wydanie pozwolenia budowlanego nawet w sytuacji, w której wydanie takiego pozwolenia nie jest wymagane, a inwestycja może być realizowana w trybie zgłoszenia.

Postępowanie w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę, jest postępowaniem wszczynanym wyłącznie na wniosek inwestora. Organ administracji nie może zastępować wnioskodawcy i jest związany zakresem wniosku. Inwestor może dowolnie dysponować swoim wnioskiem, również składając oświadczenie o wycofaniu wniosku o udzielenie pozwolenia na budowę, przez co wyraża wolę zakończenia sprawy.

Doręczenie wniosku organowi administracyjnemu.
Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy [2] Kodeks postępowania administracyjnego, dzień doręczenia żądania organowi administracji publicznej, jest dniem wszczęcia postępowania w sprawie, które od tej pory toczyć się będzie na podstawie przepisów ustawy [2] Kodeks postępowania administracyjnego, ustawy [3] - Prawo budowlane oraz ustawy [1] o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.
Decyzja w sprawie, zgodnie z normą art. 35 ust. 6 ustawy [3] - Prawo budowlane, winna zostać wydana w terminie 65 dni, z takim zastrzeżeniem, że 7-dniowy termin do usunięcia braków formalnych, wyznaczony stronie przez organ na podstawie art. 64 § 2 ustawy [2] Kodeks postępowania administracyjnego, podlega odliczeniu od ustalonego 65-dniowego terminu (o sposobie liczenia terminu decyduje przepis art. 35 ust. 8 ustawy [3] - Prawo budowlane).

Badanie właściwości organu rzeczowej oraz miejscowej.
Postępowanie toczy się przed wojewodą.
Właściwość miejscowa organu ustalana jest według położenia nieruchomości, na której realizowana jest inwestycja.

Przekazanie zgodnie z właściwością.
W przypadku, w którym organ administracyjny ustali swoją niewłaściwość, przekazuje sprawę według właściwości innemu organowi.

Sprawdzenie wymogów formalnych, ewentualnie pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
Organ administracyjny prowadzący postępowanie, po ustaleniu swojej właściwości w sprawie, zobligowany jest przystąpić do zbadania spełnienia wymogów formalnych, złożonego przez inwestora wniosku.
Zgodnie z treścią art. 33 ust. 2c ustawy [3] - Prawo budowlane, wniosek o pozwolenie na budowę składa się w postaci papierowej albo w formie dokumentu elektronicznego za pośrednictwem portalu e-Budownictwo.
Oficjalna rządowa aplikacja do składania wniosków w procesie budowlanym dostępna jest pod adresem: https://e-budownictwo.gunb.gov.pl/.

Organ przyjmuje wniosek, który może być wniesiony w sposób określony przepisem art. 63 § 1 ustawy [2] Kodeks postępowania administracyjnego.
Wniosek winien zawierać oznaczenie podmiotu który go wnosi.
Wniosek winien być również podpisany przez inwestora zgodnie z zasadami reprezentacji. W imieniu inwestora może działać pełnomocnik. Wówczas pełnomocnictwo (wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej od przedłożonego pełnomocnictwa), stanowi załącznik do wniosku, a jego przypadkowy brak może zostać usunięty w trybie art. 64 § 2 ustawy [2] Kodeksu postępowania administracyjnego.
Przepis art. 63 § 2 ustawy [2] Kodeks postępowania administracyjnego, określa minimalne wymagania, co do zawartości wniosku. Wniosek winien zawierać, co najmniej:
- wskazanie wnioskodawcy i jego adres,
- żądanie wnioskodawcy oraz
- czynić zadość innym wymaganiom określonych przepisami prawa i opisanym w procedurze.
Braki formalne wniosku, dają w razie ich nieusunięcia podstawy do pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Pozostawienie wniosku bez rozpoznania, poprzedzone jest skierowaniem do inwestora wezwania do: usunięcia braków formalnych wniosku.
Uzupełnienie przez inwestora braków formalnych wniosku, umożliwia podjęcie kolejnych czynności w sprawie przez organ administracyjny.

Ustalenie możliwości wszczęcia postępowania.
Zgodnie z przepisem art. 61a § 1 ustawy [2] Kodeks postępowania administracyjnego, gdy żądanie wszczęcia postępowania zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z innych uzasadnionych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, wojewoda wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. O ile nie rodzi trudności ustalenie pierwszej przesłanki, tj. "wniesienie wniosku przez osobę niebędącą stroną", to druga z przesłanek „inne uzasadnione przyczyny” może rodzić trudności interpretacyjne. Wydaje się, że przez "inne uzasadnione przyczyny" należy rozumieć takie stany faktyczne bądź prawne, które nie uzasadniają prowadzenia postępowania. Do przyczyn takich możemy więc zaliczyć, np.: toczące się w sprawie inne postępowanie administracyjne, udzielenie pozwolenia w innym postępowaniu.

Ustalenie stron postępowania oraz doręczenie zawiadomień o wszczęciu postępowania.
Krąg stron w postępowaniu o pozwolenie na budowę infrastruktury telekomunikacyjnej, ustalany jest na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy [3] - Prawo budowalne.
Zgodnie z tym przepisem, stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu.
Wskazać należy, że ustawa [3] - Prawo budowlane, poza wskazaniem w art. 18 obowiązków inwestora, nie zawiera legalnej definicji inwestora, jednak przyjąć należy, że inwestorem jest podmiot, ponoszący nakłady finansowe na budowę i organizujący proces budowlany. Inwestor może być równocześnie właścicielem obiektu lub/oraz wykonawcą robót. Inwestorem nazywa się zarówno osobę, która legalnie prowadzi inwestycje budowlane, jak i sprawcę samowolnych robót (zobacz: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie sygn. II SA/Ol 563/15 z dnia 03.12.2015 r). W postępowaniu o udzielenie pozwolenia budowlanego, z inwestorem utożsamiać będziemy wnioskodawcę. Inwestor musi spełniać przesłanki określone w przepisie art. 2 ust. 1 pkt. 2 ustawy [1] o wpieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych.
W przypadku pozostałych stron, kluczowe jest ustalenie, czy podmioty te legitymują się tytułem prawnym do nieruchomości (takim jak: własność, użytkowanie wieczyste, czy też trwały zarząd) oraz, czy nieruchomość ta znajdzie się w „obszarze oddziaływania obiektu”.
Obszar oddziaływania obiektu zdefiniowany jest w art. 3 pkt. 20 ustawy [3] - Prawo budowlane, należy przez to rozumieć teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zabudowie tego terenu.
Obszar oddziaływania obiektu ma więc wyłącznie znaczenie prawne a nie faktyczne.
Obecne, brzmienie przepisów stanowi o zawężeniu obszaru oddziaływania obiektu właśnie do samych ograniczeń w zabudowie, a nie jakichkolwiek jeszcze innych niż dotyczących zabudowy ograniczeń w zagospodarowaniu terenu. W uzasadnieniu projektu nowelizacji ustawy z dnia 13.02.2020 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 471), bezpośrednio wskazano na to, że w orzecznictwie zbyt szeroko ujmowany jest obszar oddziaływania obiektu (w tym m.in. przywołano jako przykład wyrok WSA w Łodzi z 2.8.2018 r.; II SA/Łd 467/18), a zawężenie definicji jednocześnie uczyni przepisy bardziej jednoznacznymi i w tym sensie łatwiejszymi w praktycznym stosowaniu: „Ograniczenia w zabudowie są jednoznaczne do ustalenia. Ograniczenia w zabudowie odnoszą się do takiego wpływu na nieruchomość, który uniemożliwia lub ogranicza wykonywanie robót budowlanych (w tym budowę obiektów budowlanych) z uwagi na niespełnianie przepisów techniczno-budowlanych i innych przepisów szczególnych, które stawiają wprost wymogi dotyczące zabudowy (przede wszystkim wymogi dotyczące odległości jednych obiektów budowlanych od innych obiektów budowlanych).” Tym samym określony w przepisie art. 3 pkt. 20 ustawy [3] - Prawo budowlane obszar oddziaływania budowanego obiektu budowlanego uznać należy jako obszar, w stosunku do którego ten obiekt wprowadzi ograniczenia możliwości budowy innych obiektów budowlanych ze względu na wymogi przepisów odnoszące się do zabudowy.

Badanie wniosku zgodnie z treścią art. 35 ust. 1 ustawy [3] Prawo budowlane.
Kontrola formalna wniosku o udzielenie pozwolenia budowlanego, na zasadzie art. 33 ust. 2 ustawy [3] Prawo budowlane opisana została w odrębnej procedurze.
Materialno-prawną podstawę kontroli decyzji, stanowi przepis art. 35 ust. 1 ustawy [3] Prawo budowlane. Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego właściwy organ sprawdza:
1) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego, z wymaganiami decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej. Wskazać jednak należy, że istnieje wątpliwość, czy organ również bada zgodność z ustaleniami planu miejscowego, jeżeli jest taki plan i innymi aktami prawa miejscowego. Wątpliwość taka rodzi się po lekturze przepisu art. 60 ust. 1 a ustawy [1] o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, który to przepis w ramach badania zgłoszeń wykonania robót regionalnej sieci szerokopasmowej, zwalnia organ z oceny zgodności zgłoszenia z postanowieniami planu miejscowego. Brakuje więc przepisu jednoznacznie przesądzającego, że również w zakresie badania wniosku o udzielenie pozwolenia budowlanego, nie bada się zgodności takiego wniosku z ustaleniami planu miejscowego. Organ bada również zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego, z wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy [6] udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko a także ustaleniami uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej;
2) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;
3) kompletność projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego, w tym dołączenie kopii zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy [3] - Prawo budowlane; 
4) dołączenie a) wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń, b) oświadczeń, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 9 i 10 ustawy [2] Prawo budowlane;
5) posiadanie przez projektanta i projektanta sprawdzającego odpowiednich uprawnień budowlanych na podstawie:
a) kopii dokumentów, o których mowa w art. 34 ust. 3d pkt 1 ustawy [3] Prawo budowlane w przypadku uprawnień niewpisanych do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia budowlane,
b) danych w centralnym rejestrze osób posiadających uprawnienia budowlane - w przypadku uprawnień wpisanych do tego rejestru;
6 )przynależność projektanta i projektanta sprawdzającego do właściwej izby samorządu zawodowego na podstawie:
a) zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy [3] Prawo budowlane - w przypadku osób niewpisanych do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia budowlane,
b) danych w centralnym rejestrze osób posiadających uprawnienia budowlane - w przypadku osób wpisanych do tego rejestru.

Stosownie natomiast do treści art. 35 ust. 3 ustawy [3] - Prawo budowlane: w razie stwierdzenia nieprawidłowości, w zakresie określonym w ust. 1, organ architektoniczno-budowlany nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określając termin ich usunięcia. Jednocześnie po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę.” Niewątpliwie przepis umożliwia usunięcie wad wyłącznie materialnoprawnych złożonego wniosku, a nie wad formalnych, do usunięcia których służy art. 64 § 2 ustawy [2] Kodeks postępowania administracyjnego. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 06.05.2016 roku sygn. II OSK 2102/14 o instytucji usunięcia naruszeń, w drodze postanowienia stwierdził: „Ratio legis analizowanego przepisu ustawy – Prawo budowlane należy łączyć z uznaniem, że wezwanie inwestora do usunięcia nieprawidłowości w przedłożonej dokumentacji - przed wydaniem decyzji załatwiającej sprawę, co do istoty - służy umożliwieniu uzyskania przez inwestora decyzji zgodnej z jego wnioskiem niezależnie do tego, że przedstawiona wraz z wnioskiem o pozwolenie na budowę dokumentacja zawierała pierwotnie określone wady prawne. Możliwość usunięcia nieprawidłowości przez inwestora w toku prowadzonego postępowania administracyjnego, jest zatem uprawnieniem procesowym strony, które w odniesieniu do kwestii prawidłowego wywiązania się przez organ administracji publicznej z obowiązku jego przyznania, w sposób bezpośredni wpływa na legalność decyzji odmawiającej zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę. Konieczność ścisłego uzależnienia przyjmowanej oceny o zgodności z prawem powyższej decyzji, od stwierdzenia spełniania przez postanowienie organu nie tylko formalnych, ale również materialnych warunków jego poprawności wynika z faktu, że postanowienie nakładające obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, o którym mowa w art. 35 ust. 3 ustawy [3] - Prawo budowlane, jest postanowieniem niezaskarżalnym, wobec czego inwestorowi, jako stronie postępowania nie przysługują żadne środki prawne pozwalające przeciwdziałać wydaniu przez organ wadliwego rozstrzygnięcia procesowego. (…) a dalej „Powołany wyżej przepis posługuje się, bowiem sformułowaniem odnoszącym się do usunięcia "wskazanych nieprawidłowości", co oznacza, ze nieprawidłowości w przedstawionej dokumentacji powinny zostać nie tylko ustalone przez organ, ale również "wskazane" osobie zainteresowanej w znaczeniu ich ujawnienia i poinformowania o nich inwestora. Ustawodawca wiążąco zdecydował zatem o tym, że organ w treści rozstrzygnięcia zobowiązany jest ściśle wszystkie nieprawidłowości określić i wymienić. Przewidziana w art. 35 ust. 3 ustawy [3] - Prawo budowlane, sankcja w postaci wydania decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, może zostać zatem uznana za zastosowaną prawidłowo w sprawie, tylko pod warunkiem pozytywnej weryfikacji poprawności nałożenia postanowieniem obowiązków, nie tylko w warstwie merytorycznej (poprawność ustalenia naruszeń), ale również i formalnej (precyzyjne wymienienie nieprawidłowości w postanowieniu oraz ustalenie terminu, w którym adresat nałożonego obowiązku ma realną możliwość jego wykonania).”
Termin wyznaczany przez organ jest terminem procesowym, który może być wydłużony na wniosek inwestora.

Decyzja o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę / decyzja o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę.
W przypadku stwierdzenia przez organ, że w sprawie nie zostały dochowane przesłanki z art. 35 ust. 1, a także art. 32 ust. 4 ustawy [3] - Prawo budowlane (bądź zachodzi przesłanka z art. 35 ust. 5 ustawy [3] - Prawo budowlane), obowiązkiem organu jest wydanie decyzji odmownej.
W razie jednak spełnienia wymagań określonych w art. 35 ust. 1 ustawy [3] - Prawo budowlane oraz w art. 32 ust. 4 ustawy [3] - Prawo budowlane, właściwy organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, o czym stanowi art. 35 ust. 4 ustawy [3] - Prawo budowlane. W orzecznictwie wskazuje się, iż użyty zwrot: "organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę" oznacza, że organ w razie spełnienia tych przesłanek, jest związany powyższymi przepisami i ma obowiązek podjąć rozstrzygnięcie zgodne z żądaniem wnioskodawcy. Dopiero brak którejkolwiek z przesłanek wymienionych w art. 32 ustawy [3] - Prawo budowlane, uniemożliwia wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę (zobacz Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2016 roku sygn. IV SA/Po 235/16).
Decyzja winna zawierać elementy opisane przepisami art. 107 ustawy [2] Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 36 ust. 1 ustawy [3] - Prawo budowlane. W razie potrzeby, pozwolenie na budowę regionalnej sieci szerokopasmowej, może również zawierać elementy wskazane w art. 60 ust. 3 ustawy [1] o wspieraniu usług i sieci telekomunikacyjnych, tj. obowiązek rozbiórki za uprzednią zgodą właściciela wyrażoną w formie pisemnej istniejących obiektów budowlanych oraz określenie jej terminu, obowiązek dokonania przebudowy istniejącego uzbrojenia terenu oraz określenie ograniczeń w korzystaniu z nieruchomości dla realizacji obowiązku rozbiórki lub przebudowy istniejących obiektów budowlanych, lub innych niezbędnych do wykonania regionalnej sieci szerokopasmowej.
Na uwagę zasługuje również fakt, że w przypadku wydawania pozwolenia na budowę regionalnej sieci szerokopasmowej, na zasadzie odwołania zawartego w art. 60 ust. 4 i 5 ustawy [1] o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych jako lex specialis, do pozwolenia na budowę wydawanego przez wojewodę, stosuje się odpowiednio przepisy art. 124 ust. 4 i 8, art. 124a oraz art. 128 ust. 4 ustawy [8] o gospodarce nieruchomościami oraz art. 52 ust. 3 i 4, art. 56 oraz art. 57 ust. 2 ustawy [1] o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Również dzięki odesłaniu zawartemu w art. 60 ust. 5 ustawy [1] o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych, do gruntów rolnych i leśnych objętych decyzjami o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej w granicach linii rozgraniczających teren inwestycji nie stosuje się przepisów ustawy [9] o ochronie gruntów rolnych i leśnych, co niweczy konieczność uprzedniego uzyskania decyzji zezwalającej na wyłączenie z produkcji gruntów rolnych lub gruntów leśnych przeznaczonych na cele nierolnicze i nieleśne.

Doręczenie decyzji inwestorowi oraz pozostałym stronom.
Organ zobowiązany jest doręczyć decyzję inwestorowi. Do doręczenia stosuje się przepis art. 60 ust. 5 ustawy [1] o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Inwestor może rozpocząć realizację inwestycji jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę (ale może być nią również decyzja nieostateczna, której został nadany rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 108 ustawy [2] Kodeksu postępowania administracyjnego lub decyzja wykonalna na zasadzie art. 130 § 4 ustawy [2] Kodeks postępowania administracyjnego, jako zgodna z żądaniem wszystkich stron).
W przypadku uzyskania decyzji negatywnej, nie ma przeszkód do ponownego złożenia wniosku wolnego od wad, celem uzyskania pozwolenia budowlanego.

Podjęcie prac przygotowawczych w przypadku otrzymania decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę.
Jedynie pozytywna decyzja o udzieleniu pozwolenie budowlanego umożliwia rozpoczęcie prac przygotowawczych. Podjęcie prac przygotowawczych określonych w przepisie art. 41 ust. 2 ustawy [3] Prawo budowlane, jest równoznaczne z rozpoczęciem budowy.
Pracami przygotowawczymi są:
(1) wytyczenie geodezyjne obiektów w terenie,
(2) wykonanie niwelacji terenu,
(3) zagospodarowanie terenu budowy wraz z budową tymczasowych obiektów,
(4) wykonanie przyłączy do sieci infrastruktury technicznej na potrzeby budowy.
Prace przygotowawcze mogą być wykonywane tylko na terenie objętym pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem.
Wyjątkiem od tej zasady jest możliwość wykonywania robót budowlanych polegających na budowie lub przebudowie przenośnych wolno stojących masztów antenowych w przypadku, gdy inwestorem jest podmiot, o którym mowa w art. 29 ust. 5 ustawy [3] - Prawo budowlane, można przystąpić w terminie 3 dni roboczych następujących po dniu doręczenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1. Organ administracji architektoniczno-budowlanej może wnieść sprzeciw do zgłoszenia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zgłoszenia. Tym samym realizacja takich specyficznych inwestycji telekomunikacyjnych (służących głównie zapewnieniu łączności okazjonalnej) jest możliwa jeszcze przed upływem terminu na sprzeciw organu.