Procedura orientacyjna ustalająca czy inwestycja wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, ewentualnie oceny oddziaływania na obszary Natura 2000. - Punkt Informacyjny ds. Telekomunikacji

Nazwa procedury:
Procedura orientacyjna ustalająca czy inwestycja wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, ewentualnie oceny oddziaływania na obszary Natura 2000.

ORGAN:
Wójt – Urząd Gminy. Burmistrz / Prezydent - Urząd Miasta (organ wydający decyzje środowiskowe). Wyjątek - regionalny dyrektor ochrony środowiska dla realizacji regionalnych sieci szerokopasmowych.
Podmioty, które wydają decyzje określone w art. 72 ust. 1 ustawy [3] środowiskowej, zobowiązane są rozważyć przed wydaniem decyzji, obowiązek oceny oddziaływania na obszar Natura 2000.

INFRASTRUKTURA:
Procedura może dotyczyć realizacji: wolnostojącego masztu telekomunikacyjnego z antenami, wolnostojącej wieży telekomunikacyjnej z antenami, konstrukcji wsporczej i instalacji radiokomunikacyjnych na obiekcie budowlanym, przenośnych wolno stojących masztów antenowych, a w przypadku oddziaływania na obszar Natura 2000 procedura może dotyczyć realizacji każdej infrastruktury telekomunikacyjnej.

AKTY PRAWNE:
- [1] Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (wersja skonsolidowana: Dz. Urz. UE 2016 C 202, s.1),
- [2] ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity:  Dz.U. 2023 r. poz. 775, z późn.zm.),
- [3] ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (dalej również "ustawa środowiskowa") (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 1094, z późn.zm.),
- [4] ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 682),
- [5] ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity: Dz.U. 2022 r. poz. 2556, z późn. zm.),
- [6] ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jednolity:  Dz.U. 2023 r. poz. 1336, z późn. zm.),
- [7] rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 września 2019 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. 2019 r. poz. 1839),
-[7a] rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 5 maja 2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. 2022 poz. 1071)

OPŁATY: Nie dotyczy.

OPIS PROCEDURY:
W myśl art. 29 ust. 6 ustawy [4] Prawo budowlane, pozwolenia na budowę wymagają przedsięwzięcia, które wymagają przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, oraz przedsięwzięcia wymagające przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszar Natura 2000, zgodnie z art. 59 ustawy [3] o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
Celem ustalenia zakresu tego przepisu należy odwołać się do treści art. 59 ust. 1 ustawy [3] środowiskowej, który stanowi, że przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, wymaga realizacja następujących planowanych przedsięwzięć, mogących znacząco oddziaływać na środowisko:
1) planowanego przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko;
2) planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, jeżeli obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, został stwierdzony na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy [3] środowiskowej albo jeżeli o jej przeprowadzenie wystąpi podmiot planujący podjęcie realizacji przedsięwzięcia lokalizowanego na obszarach objętych formami ochrony przyrody w postaci parku krajobrazowego, obszaru chronionego krajobrazu.
Analizując treść przywołanych przepisów dochodzimy do konstatacji, iż w przypadku przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, uzyskanie decyzji o pozwoleniu na budowę będzie wymagane zawsze, gdyż zawsze konieczne jest przeprowadzenie oceny oddziaływania na środowisko.
W przypadku natomiast przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, pozwolenie na budowę będzie wymagane tylko wtedy, gdy właściwy organ (wydający decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach) stwierdzi obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko lub gdy o jej przeprowadzenie wystąpi przedsiębiorca planujący realizację inwestycji na obszarze parku krajobrazowego lub na obszarze chronionego krajobrazu.
Jednocześnie realizacja planowanego przedsięwzięcia, innego niż określone w pkt. 1 i 2, wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000, jeżeli:
a) przedsięwzięcie to może znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000, a nie jest bezpośrednio związane z ochroną tego obszaru lub nie wynika z tej ochrony;
b) obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000 został stwierdzony na podstawie art. 96 ust. 1 ustawy [3] środowiskowej.

Definicja "oceny oddziaływania na środowisko" zwarta jest w art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy [3] środowiskowej. W myśl tej definicji ocena stanowi postępowanie, w ramach którego prowadzona jest weryfikacja raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, uzyskiwane są wymagane uzgodnienia i opinie, a także zapewniona jest możliwość udziału społeczeństwa w tym postępowaniu. Nie jest to wyliczenie wyczerpujące.
Pojęcie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko wyjaśniają Renata Robaszewska, Marcin Płoszka, Dariusz Kałuża oraz Paulina Wach w publikacji pt. „Decyzje Środowiskowe” Wydawnictwo Wolters Kluwer Warszawa 2015 stwierdzając, iż: „Ocena oddziaływania na środowisko stanowi narzędzie prawne, które pozwala na oddziaływania danego przedsięwzięcia na określone elementy środowiska przyrodniczego, dając podstawę do wskazania jego możliwych oddziaływań i natężenia. Pozwala to organowi administracji, który udziela w formie stosownej decyzji administracyjnej zgody na realizację przedsięwzięcia, na ocenę intensywności tych oddziaływań, uzasadniających wskazanie środków przeciwstawiających się temu oddziaływaniu albo uzasadniających brak zgody na realizację przedsięwzięcia.”
Natomiast pojęcie "oceny oddziaływania na obszar Natura 2000", posiada swoją definicję legalną w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy [3] środowiskowej. Zgodnie z powołaną definicją przez „ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000, rozumie się przez to ocenę oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, ograniczoną do badania oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000.”
Niezależnie od powyższych ustaleń pamiętać należy, że przedsiębiorcy telekomunikacyjni realizujący inwestycje telekomunikacyjne, zawsze zobowiązani są przestrzegać wymogów związanych z ochroną gatunkową roślin i zwierząt. Ochrona gatunkowa jest jedną z ustawowych form ochrony przyrody, przewidzianych w art. 6 ust. 1 ustawy [6] o ochronie przyrody i ma na celu zapewnienie przetrwania i właściwego stanu ochrony dziko występujących na terenie kraju lub innych państw członkowskich Unii Europejskiej rzadkich, endemicznych, podatnych na zagrożenia i zagrożonych wyginięciem oraz objętych ochroną na podstawie przepisów umów międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną, gatunków roślin, zwierząt i grzybów oraz ich siedlisk i ostoi, a także zachowania różnorodności gatunkowej i genetycznej.

Przedsiębiorca telekomunikacyjny ustala konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania na   środowisko, na podstawie wykonywanej dokumentacji, tzw. kwalifikacji przedsięwzięcia. Dobrze wykonane kwalifikacje odpowiadają na trzy pytania:
- czy możemy zaliczyć przedsięwzięcie do zawsze znacząco oddziaływującego na środowisko,
- czy możemy zaliczyć przedsięwzięcie do potencjalnie znacząco oddziaływującego na środowisko,
- czy możemy zaliczyć przedsięwzięcie do potencjalnie znacząco oddziaływującego na obszar Natura 2000?
W przypadku odpowiedzi negatywnej na każde z tak postawionych pytań, przedsiębiorca telekomunikacyjny nie jest zobowiązany do uzyskania decyzji administracyjnej o środowiskowych uwarunkowaniach.
Jako potwierdzenie powyższego stanowiska należy przytoczyć wyrok z dnia 23.11.2011 r. wydany w sprawie do sygn. akt II SA/Wr 603/11, przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, w którym podkreślono, że „w pełni przychylić się należy do wyrażonego w piśmiennictwie prawniczym poglądu, w którym za niewłaściwą praktykę uznano wszczynanie postępowania w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach tylko i wyłącznie w celu wydania decyzji o umorzeniu postępowania, co ma stanowić suis generis potwierdzenie faktu, że decyzja taka nie jest wymagana. Decyzja o umorzeniu postępowania staje się wówczas sformalizowanym sposobem wykładni przepisów prawa. Takie działanie uznać należy za niedopuszczalne.”
Warto nadmienić, że przed przystąpieniem do przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla planowanego przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, oraz analizy w zakresie potrzeby przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko dla planowanego przedsięwzięcia mogącego potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko jak również przed przystąpieniem do ustalenia zakresu raportu o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko na podstawie wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, organ właściwy do wydania tej decyzji poprzedza analizą zgodności lokalizacji przedsięwzięcia z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku, gdy przedsięwzięcie jest realizowane na obszarze morskim - z ustaleniami planu zagospodarowania przestrzennego morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej, jeżeli plany te zostały odpowiednio uchwalone albo przyjęte.
Analizy nie przeprowadza się, jeśli inwestycja dotyczy regionalnych sieci szerokopasmowych.

Czy inwestycja zaliczana jest do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko.
Zgodnie z art. 59 ust. 1 pkt 1 ustawy [3] środowiskowej, przeprowadzenie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, jest wymagane w przypadku przedsięwzięcia mogącego zawsze znacząco oddziaływać na środowisko.
Grupa przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, jest łatwa do zidentyfikowania, poprzez odwołanie się do katalogu określonego w przepisach § 2 rozporządzenia [7] Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.
Wskazać należy, że z dniem 4 czerwca 2022 r. weszło w życie rozporządzenie [7a] Rady Ministrów zmieniające rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Został uchylony przepis § 2 ust. 1 pkt 7 zaliczający do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, jest łatwa do zidentyfikowania, poprzez odwołanie się do katalogu określonego w przepisach § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia [7] Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.
Do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się m.in.: instalacje radiokomunikacyjne, radionawigacyjne i radiolokacyjne, z wyłączeniem radiolinii, emitujące pola elektromagnetyczne o częstotliwościach od 0,03 MHz do 300 000 MHz, w których równoważna moc promieniowana izotropowo, wyznaczona dla pojedynczej anteny, wynosi nie mniej, niż:
a) 2000 W, a miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości nie większej niż 100 m od środka elektrycznego, w osi głównej wiązki promieniowania tej anteny,
b) 5000 W, a miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości nie większej niż 150 m od środka elektrycznego, w osi głównej wiązki promieniowania tej anteny,
c) 10 000 W, a miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości nie większej niż 200 m od środka elektrycznego, w osi głównej wiązki promieniowania tej anteny,
d) 20 000 W,
przy czym równoważną moc promieniowaną izotropowo, wyznacza się dla pojedynczej anteny, także w przypadku, gdy na terenie tego samego zakładu lub obiektu znajduje się realizowana lub zrealizowana inna instalacja radiokomunikacyjna, radionawigacyjna lub radiolokacyjna.
Zgodnie z § 3 Rozporządzenia [7a] zmieniającego rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, postępowania o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dotyczących przedsięwzięć, o których mowa w § 2 ust. 1 punkt 7 rozporządzenia zmienianego w § 1, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia umarza się.

Czy inwestycja zaliczana jest do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko oraz czy nałożono obowiązek przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy [3] o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
W przypadku przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, oceny oddziaływania na środowisko dokonuje właściwy organ na podstawie art. 59 ust. 1 ustawy [3] środowiskowej, jeżeli obowiązek takiej oceny został stwierdzony na podstawie art. 63 ust. 1 ustawy [3] środowiskowej.
Grupa takich przedsięwzięć ustalana jest poprzez odwołanie się do katalogu określonego w przepisach § 3 rozporządzenia [7] Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.
Wskazać należy, że z dniem 4 czerwca 2022 r. weszło w życie rozporządzenie [7a] Rady Ministrów zmieniające rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Został uchylony przepis § 3 ust. 1 pkt 8 zaliczający do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko instalacje radiokomunikacyjne, radionawigacyjne i radiolokacyjne, inne niż wymienione w § 2 ust. 1 pkt 7 rozporządzenia [7] Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, z wyłączeniem radiolinii, emitujące pola elektromagnetyczne o częstotliwościach od 0,03 MHz do 300 000 MHz, w których równoważna moc promieniowana izotropowo wyznaczona dla pojedynczej anteny wynosi nie mniej niż:
a) 15 W, a miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości nie większej niż 5 m od środka elektrycznego w osi głównej wiązki promieniowania tej anteny,
b) 100 W, a miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości nie większej niż 20 m od środka elektrycznego w osi głównej wiązki promieniowania tej anteny,
c) 500 W, a miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości nie większej niż 40 m od środka elektrycznego w osi głównej wiązki promieniowania tej anteny,
d) 1000 W, a miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości nie większej niż 70 m od środka elektrycznego w osi głównej wiązki promieniowania tej anteny,
e) 2000 W, a miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości nie większej niż 150 m i nie mniejszej niż 100 m od środka elektrycznego w osi głównej wiązki promieniowania tej anteny,
f) 5000 W, a miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości nie większej niż 200 m i nie mniejszej niż 150 m od środka elektrycznego w osi głównej wiązki promieniowania tej anteny,
g) 10 000 W, a miejsca dostępne dla ludności znajdują się w odległości nie większej niż 300 m i nie mniejszej niż 200 m od środka elektrycznego w osi głównej wiązki promieniowania tej anteny
- przy czym równoważną moc promieniowaną izotropowo wyznacza się dla pojedynczej anteny także w przypadku, gdy na terenie tego samego zakładu lub obiektu jest realizowana lub została zrealizowana inna instalacja radiokomunikacyjna, radionawigacyjna lub radiolokacyjna.
Zgodnie z § 3 Rozporządzenia [7a] zmieniającego rozporządzenie w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, postępowania o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dotyczących przedsięwzięć, o których mowa w § 3 ust. 1 punkt 8 rozporządzenia zmienianego w § 1, wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia umarza się.
Wskazać należy, że w aktualnym stanie prawnym realizacja infrastruktury telekomunikacyjnej zaopatrzonej w gwarantowane źródło zasilania w postaci agregatu prądotwórczego wraz instalacją do podziemnego lub naziemnego magazynowania produktów naftowych lub gazów łatwopalnych, może wymagać przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko.
Zgodnie bowiem z treścią § 3 ust. 1 pkt 35 rozporządzenia [7] Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko:
„35) instalacje do podziemnego magazynowania:
a) ropy naftowej,
b) produktów naftowych,
c) substancji lub mieszanin, w rozumieniu odpowiednio art. 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia nr 1907/2006, niebędących produktami spożywczymi,
d) gazów łatwopalnych,
e) kopalnych surowców energetycznych innych niż wymienione w lit. a-d
- inne niż wymienione w § 2 ust. 1 pkt 22, z wyłączeniem instalacji do magazynowania paliw wykorzystywanych na potrzeby gospodarstw domowych, zbiorników na gaz płynny o łącznej pojemności nie większej niż 20 m³ oraz zbiorników na olej o łącznej pojemności nie większej niż 3 m³” - zaliczają się do przedsięwzięć mogących potencjalnie znaczącą oddziaływać na środowisko.
Również przedsięwzięcia określone w § 3 ust. 1 pkt 35 lit. b rozporządzenia [7] Rady Ministrów w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko w postaci:
„37) instalacje do naziemnego magazynowania:
a) ropy naftowej,
b) produktów naftowych,
c) substancji lub mieszanin, w rozumieniu odpowiednio art. 3 pkt 1 i 2 rozporządzenia nr 1907/2006, niebędących produktami spożywczymi,
d) gazów łatwopalnych,
e) kopalnych surowców energetycznych innych niż wymienione w lit. a-d
- inne niż wymienione w § 2 ust. 1 pkt 22, z wyłączeniem instalacji do magazynowania paliw wykorzystywanych na potrzeby gospodarstw domowych, zbiorników na gaz płynny o łącznej pojemności nie większej niż 10 m³ oraz zbiorników na olej o łącznej pojemności nie większej niż 3 m³, a także niezwiązanych z dystrybucją instalacji do magazynowania stałych surowców energetycznych" - zaliczają się do przedsięwzięć mogących potencjalnie znaczącą oddziaływać na środowisko.

Czy regionalny dyrektor ochrony środowiska wydał postanowienie, zaliczające dane przedsięwzięcie do mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na obszary Natura 2000.
Zgodnie z art. 33 ust. 3 ustawy [6] o ochronie przyrody, planowane przedsięwzięcia, które mogą znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000, wymagają przeprowadzenia oceny oddziaływania na te obszary, na zasadach określonych w ustawie [3] środowiskowej.
Ustalenie, czy przedsięwzięcie może znacząco oddziaływać na obszary Natura 2000, jest każdorazowo dokonywane przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska, na zasadzie art. 97 ust. 1 ustawy [3] środowiskowej. Zgodnie natomiast z przepisem art. 97 ust. 2 ustawy [3] środowiskowej, jednie ustalenie przez regionalnego dyrektora ochrony środowiska, znaczącego oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000, umożliwia rozstrzygnięcie w drodze postanowienia o nałożeniu obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszary Natura 2000.
Tym samym dopiero wydanie postanowienia regionalnego dyrektora ochrony środowiska, pozwala zaliczyć dane przedsięwzięcie, do mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na obszary Natura 2000.
Rozstrzygające znaczenie w tej materii przyznać należy art. 96 ustawy [3] środowiskowej, zgodnie, z którym „Organ właściwy do wydania decyzji wymaganej przed rozpoczęciem realizacji przedsięwzięcia, innego niż przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, które nie jest bezpośrednio związane z ochroną obszaru Natura 2000 lub nie wynika z tej ochrony, jest obowiązany do rozważenia, przed wydaniem tej decyzji (decyzji określonych w art. 72 ust. 1 ustawy [3] środowiskowej), czy przedsięwzięcie może potencjalnie znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000.
Zatem, jak wynika z powyżej przytoczonych przepisów, organ właściwy do wydania decyzji, wymaganej przed rozpoczęciem realizacji przedsięwzięcia (w sytuacjach w nich wskazanych), jest obowiązany do rozważenia, czy przedsięwzięcie może potencjalnie znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000. Nie oznacza to jednak (jak wskazał NSA w wyroku z dnia 18 listopada 2015 r., sygn. akt II OSK 585/14), że w każdej decyzji wymienionej w art.72 ust. 1 ustawy [3] środowiskowej, niezależnie od tego, czego ona dotyczy, musi się znaleźć stwierdzenie świadczące o tym, że organ administracji rozważał możliwość oddziaływania inwestycji na obszar Natura 2000. "Mogą istnieć sytuacje na tyle oczywiste, że nie sposób czynić organowi administracji zarzutu, iż w decyzji nie dał wyrazu temu, iż w jego ocenie inwestycja nie ma znaczenia dla, nawet położonych w niedalekim sąsiedztwie, obszarów Natura 2000".
Jak zauważył Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w motywach wyroku z dnia 16 czerwca 2015 r. sygn. akt II SA/Lu 975/14, z regulacji zawartych w art. 96 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko, nie wynikają wprost kryteria, jakimi organ powinien się kierować podczas dokonywania oceny, co do konieczności przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000. Kryteria te można jednak wypracować w drodze interpretacji obowiązujących rozwiązań prawnych. Jednym z tych rozwiązań jest mająca swoje źródło w art. 6 ust. 2 ustawy [5] Prawo ochrony środowiska, jak również w art. 191 ust. 1 Traktatu [1] o funkcjonowaniu Unii Europejskiej - zasada przezorności. Ponadto, przy dokonywaniu przedmiotowej oceny organ, każdorazowo winien poddać badaniu wpływ zakładanego przedsięwzięcia na elementy środowiska przyrodniczego, z uwagi na występowanie których, zostały wyznaczone obszary Natura 2000. Dopiero to określenie pozwoli na ustalenie, czy przedsięwzięcie to może potencjalnie, a więc hipotetycznie, niekoniecznie rzeczywiście, oddziaływać na obszar Natura 2000 i czy istnieje konieczność nałożenia przez organ obowiązku, o którym mowa w przytoczonym wyżej art. 96 ust. 3 ustawy [3] środowiskowej (por. wyrok NSA z dnia 24 grudnia 2012 r., sygn. akt II OSK 1383/11, LEX nr 1282388).
Wpływ taki na obszar Natura 2000 może mieć miejsce zarówno w trakcie realizacji inwestycji (np. prowadzenie wykopów, plantowanie ziemi, wylewanie substancji, hałas i płoszenie ptaków), jak również po zrealizowaniu przedsięwzięcia.
W przywołanym wyroku z dnia 16 czerwca 2015 r. sygn. akt II SA/Lu 975/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie wywodził, że gdy inwestycja objęta wnioskiem – w świetle regulacji rozporządzenia – nie należy do przedsięwzięć mogących zawsze bądź potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, a nieruchomość, w obrębie, której przedmiotowa inwestycja ma zostać zrealizowana, nie jest objęta ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, przy czym przedmiotowe zamierzenie nie będzie w żaden sposób związane z ochroną obszaru Natura 2000, to fakt, że zamierzenie to ma być zlokalizowane w obszarze chronionego krajobrazu, w otulinie parku krajobrazowego oraz na obszarze specjalnej ochrony ptaków sieci Natura 2000, sprawia, że organ I instancji miał wszelkie podstawy by podejrzewać, że planowana inwestycja może potencjalnie znacząco oddziaływać na obszar Natura 2000. To z kolei uzasadniało podjęcie przez organ I instancji postanowienia nakładającego na inwestorów – w trybie art. 96 ust. 3 ustawy [3] środowiskowej – obowiązku przedłożenia regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska dokumentów, o których mowa w tym przepisie, celem podjęcia przez ten organ postanowienia, co do ewentualnego obowiązku przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na obszar Natura 2000 (art. 97 ust. 1 ustawy [3] środowiskowej).