Doręczanie pism w przypadku postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego. - Punkt Informacyjny ds. Telekomunikacji

Nazwa procedury:
Procedura doręczania pism w przypadku postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego.

ORGAN:
Postępowanie toczy się przed Wójtem / Burmistrzem / Prezydentem Miasta.

INFRASTRUKTURA:
Najczęstsze przypadki realizacji infrastruktury telekomunikacyjnej, wymagającej uzyskania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, dotyczą realizacji infrastruktury wymagającej jednocześnie pozwolenia na budowę, tj.:
- realizacja infrastruktury, dla której nie przewidziano wyłączeń w art. 29 ust. 1 i 2 ustawy [2] Prawo budowlane (np. maszt telekomunikacyjny wolnostojący bądź wieża telekomunikacyjna wolnostojąca),
- realizacja infrastruktury, która wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, bądź przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszar Natura 2000 (np. przejście linii kablowej, kanalizacji telekomunikacyjnej przez obszar Natura 2000),
- realizacja infrastruktury telekomunikacyjnej w ramach odstępstw od przepisów techniczno-budowlanych,
- wykonywanie infrastruktury telekomunikacyjnej przy obiekcie wpisanym do rejestru zabytków.

AKTY PRAWNE:
- [1] ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity:  Dz.U. 2023  r. poz. 755, z późn. zm.),
- [2] ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 682, z późn. zm.),
- [3] ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 977, z późn. zm.),
- [4] ustawa z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (tekst jednolity:  Dz.U. 2023 r. poz. 733 z późn. zm.),
- [5] ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 1094, z późn.zm.).

OPŁATY: Nie dotyczy.

OPIS PROCEDURY:
Sposób doręczania pism w przypadku postępowania w sprawie ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego, jest jednym z najważniejszych wyjątków od ogólnej procedury doręczania pism, regulowanej przepisami ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego.
Zauważyć bowiem należy, że część przepisów związanych z procesem inwestycyjnym na potrzeby infrastruktury telekomunikacyjnej, zawiera unormowania poświęcone kwestiom proceduralnym. Przepisy te są regulacjami o charakterze szczególnym wobec przepisów stosowanych przy wydawaniu decyzji administracyjnych z gruntu ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego. Przykładami takich regulacji są:
- art. 5 a ustawy [2] Prawo budowlane,
- art. 52 ustawy [4] o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych,
- art. 53 ustawy [3] o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, bądź
- art. 74 ustawy [5] o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko.
Jako regulacje o charakterze szczególnym wyłączają one, poszerzają lub modyfikują przepisy ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego. Najważniejsze pole zmiany w stosunku do ogólnego postępowania administracyjnego, dotyczy odmiennych uregulowań w zakresie zawiadomień stron oraz doręczeń pism procesowych. Celem owych regulacji, jest zarówno uproszczenie prowadzenia postępowania, jak i przyśpieszenie czasu uzyskania decyzji.
Jednym z podstawowych obowiązków organu, który prowadzi postępowanie, jest zawiadomienie wszystkich stron o jego wszczęciu (art. 61 § 4 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego). Obowiązek ten aktualizuje się z chwilą wniesienia wniosku o wydanie decyzji.

Ustalenie, czy inwestycja dotyczy inwestycji celu publicznego oraz czy inwestor złożył wniosek o ustalenie lokalizacji takiej inwestycji.
Inwestycja celu publicznego, w sytuacji gdy istnieje dla danego terenu plan miejscowy, powinna przebiegać zgodnie z tym planem. W przypadku braku planu, niezbędne jest uzyskanie dla takiej inwestycji decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego. Wyjątki od omawianej zasady opisane zostały, m.in. w procedurze uzyskania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego.

Ustalenie, czy zachodzi konieczność doręczenia pisma.
Zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy [3] o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawodawca odmiennie aniżeli w ustawie [1] Kodeks postępowania administracyjnego, uregulował sprawy związane z zawiadamianiem stron o czynnościach procesowych. Zgodnie bowiem, z powołanym przepisem o wszczęciu postępowania w sprawie wydania decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego oraz postanowieniach i decyzji kończącej postępowanie, strony zawiadamia się w drodze udostępnienia zawiadomienia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego organ prowadzący postępowanie, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości. Inwestora oraz właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, na których będą lokalizowane inwestycje celu publicznego, zawiadamia się w sposób przewidziany w art. 39 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego.
Dodatkowo organ w postępowaniu, nie ma obowiązku stosowania przepisu art. 31 § 4 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego i tym samym organ nie ma obowiązku powiadamiać o postępowaniu organizacji społecznych zainteresowanych sprawą.

Ustalenie, czy podmiot jest inwestorem, ewentualnie właścicielem, użytkownikiem wieczystym nieruchomości.
Doręczenie zawiadomienia w sposób przewidziany w art. 39 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego, przewidziane jest jedynie w odniesieniu do inwestora (właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości, jeżeli inwestor nie jest jednocześnie właścicielem, bądź użytkownikiem wieczystym nieruchomości).

Ustalenie, czy podmiot jest inną stroną.
Pozostałe strony zawiadamia się poprzez udostępnienie zawiadomienia w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej urzędu obsługującego organ prowadzący postępowanie, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości.