Procedura uzyskania decyzji o przeniesieniu zezwolenia na umieszczenie urządzeń w pasie drogowym. - Punkt Informacyjny ds. Telekomunikacji

Nazwa procedury:
Procedura uzyskania decyzji o przeniesieniu zezwolenia na umieszczenie urządzeń w pasie drogowym.

ORGAN: Decyzję wydaje organ, który prowadził postępowanie i wydał decyzję na umieszczenie w pasie drogowym urządzeń obcych (liniowych oraz innych urządzeń obcych niż liniowe), stanowiących elementy infrastruktury telekomunikacyjnej.
Tak więc postępowanie może toczyć się przed, w zależności od kategorii dróg publicznych - art. 19 ustawy [1] o drogach publicznych, następującymi zarządcami dróg publicznych:
1) krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2) wojewódzkich - zarząd województwa;
3) powiatowych - zarząd powiatu;
4) gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

INFRASTRUKTURA: Procedura może dotyczyć realizacji każdej infrastruktury telekomunikacyjnej w odniesieniu do której wydano pozwolenie na umieszczenie w pasie drogowym. Zasadniczo może to być: kanalizacja kablowa, podbudowa słupowa dla telekomunikacyjnych linii kablowych, telekomunikacyjna linia kablowa nadziemna oraz podziemna, przyłącze telekomunikacyjne, kabiny telekomunikacyjne, a także antenowa konstrukcja wsporcza, w tym wolnostojąca wieża antenowa oraz wolnostojący maszt antenowy , szafy i słupki telekomunikacyjne oraz inne podobne.

AKTY PRAWNE:
- [1] ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity:  Dz.U. 2023 poz. 775, z późn. zm.),
- [2] ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz.U. 2023 poz. 645 z późn. zm.).

OPŁATY: Wniosek nie podlega opłacie skarbowej.

OPIS PROCEDURY:
Celem postępowania jest dokonanie przeniesienia uprawnienia, wynikającego z decyzji o umieszczeniu urządzeń obcych (liniowych lub innych) stanowiących infrastrukturę telekomunikacyjną w pasie drogowym (zgodnie z terminologią używaną w art. 40 ust. 2 ustawy [2] o drogach publicznych.
Materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia w takiej sprawie, stanowi art. 40e ust. 1 ustawy [2] o drogach publicznych, który stanowi wyjątek od będącego zasadą na płaszczyźnie prawa publicznego zakazu sukcesji, a więc niedopuszczalności przeniesienia praw i obowiązków wynikających z aktu administracyjnego. Jak wskazuje J. Łętowski, Prawo administracyjne. Zagadnienia podstawowe, Warszawa 1990, s. 183, istotą aktu administracyjnego jest jednostronne określenie, przez kompetentny organ administracyjny, praw oraz obowiązków zindywidualizowanego adresata, w konkretnej sytuacji i na podstawie konkretnego stanu prawnego. Od tej reguły istnieją jednak wyjątki, które znajdują umocowanie w wyraźnej normie prawnej i taką właśnie normę statuuje art. 40e ust. 1 ustawy [3] o drogach publicznych. Powołany przepis ustala warunki przeniesienia decyzji zezwalającej na umieszczenie urządzeń obcych (liniowych lub innych) stanowiących infrastrukturę telekomunikacyjną w pasie drogowym oraz określa komu przysługuje przymiot strony w takiej sprawie. Decyzja zezwalająca na umieszczenie urządzeń obcych (liniowych lub innych) stanowiących infrastrukturę telekomunikacyjną w pasie drogowym, nie może być przeniesiona w drodze cywilnoprawnej - także wówczas, gdy przeniesiono prawo własności do infrastruktury.

Zmiana właściciela infrastruktury telekomunikacyjnej.
Zmiana właściciela infrastruktury telekomunikacyjnej, może implikować konieczność uzyskania decyzji o przeniesieniu zezwolenia na umieszczenie urządzeń w pasie drogowym. Pamiętać bowiem należy, że poprzez nabycie własności samej infrastruktury telekomunikacyjnej, przedsiębiorca telekomunikacyjny dokonujący takiego nabycia, nie wchodzi w prawa i obowiązki inwestora, wynikające z zezwolenia na umieszczenie urządzenia obcego (liniowego lub innego) stanowiącego infrastrukturę telekomunikacyjną w pasie drogowym. Do tego konieczne jest uzyskanie ostatecznej decyzji o przeniesieniu zezwolenia na umieszczenie urządzenia obcego (liniowego lub innego) stanowiącego infrastrukturę telekomunikacyjną w pasie drogowym, wydanej w oparciu o art. 40e ust. 1 ustawy [2] o drogach publicznych. Brak uzyskania takiej decyzji powodować będzie obowiązek uiszczania opłat wynikających z umieszczenia urządzeń w pasie drogowym przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, który zbył infrastrukturę telekomunikacyjną.
Zgodnie zaś z treścią art. 40e ust. 1 ustawy [2] o drogach publicznych, przeniesienie decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę wymaga wniosku przedsiębiorcy, który nabył infrastrukturę telekomunikacyjną.

Wniosek o przeniesienie zezwolenia.
Istotnym wymogiem wniosku jest udzielenie informacji o nabyciu infrastruktury, co wynika z treści art. 40e ustawy [2] o drogach publicznych.

Wniosek o przeniesienie zezwolenia.
Istotnym wymogiem wniosku jest złożenie wraz z wnioskiem oświadczenia nabywcy infrastruktury, o przyjęciu wszystkich warunków i obowiązków, wynikających z decyzji o zezwoleniu na umieszczenie infrastruktury w pasie drogowym oraz udzielenie informacji o nabyciu infrastruktury.

Badanie właściwości organu rzeczowej oraz miejscowej.
Postępowanie toczy się przed zarządcą drogi.

Przekazanie zgodnie z właściwością.
W przypadku, w którym organ administracyjny ustali swoją niewłaściwość, przekazuje sprawę według właściwości innemu organowi.

Badanie wniosku.
Organ administracyjny prowadzący postępowanie, po ustaleniu swojej właściwości w sprawie, zobligowany jest przystąpić do zbadania spełnienia wymogów formalnych wniosku, złożonego przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego.
Organ przyjmuje wniosek, który może być wniesiony w sposób określony przepisem art. 63 § 1 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego.
Datą wszczęcia postępowania, jest dzień doręczenia wniosku organowi administracji publicznej, co wynika z treści art. 61 § 3 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego lub dzień wprowadzenia wniosku do systemu teleinformatycznego organu administracji publicznej (art. 61 § 3a ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego).
Wniosek winien zawierać oznaczenie podmiotu, który go wnosi, poprzez podanie firmy przedsiębiorcy telekomunikacyjnego.
Wniosek winien być również podpisany przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego zgodnie z zasadami reprezentacji. W imieniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego może działać pełnomocnik. Wówczas pełnomocnictwo (wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej od przedłożonego pełnomocnictwa), stanowi załącznik do wniosku, a jego przypadkowy brak może zostać usunięty w trybie art. 64 § 2 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego.
Przepis art. 63 § 2 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego, określa minimalne wymagania, co do zawartości wniosku. Wniosek winien zawierać, co najmniej:
- wskazanie wnioskodawcy i jego adresu,
- żądanie wnioskodawcy oraz
- czynić zadość innym wymaganiom określonych przepisami prawa i opisanym w procedurze.
Braki formalne wniosku dają w razie ich nieusunięcia podstawy do pozostawienia wniosku bez rozpoznania, natomiast brak spełnienia przesłanek materialnoprawnych do wydania przez organ decyzji odmownej.
Pozostawienie wniosku bez rozpoznania, poprzedzone jest skierowaniem do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego wezwania do: usunięcia braków formalnych wniosku, w tym sprecyzowania treści żądania, podpisania wniosku, bądź przekazania wymaganych załączników.
Uzupełnienie przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego braków formalnych wniosku, umożliwia podjęcie kolejnych czynności w sprawie przez organ administracyjny.

Ustalenie możliwości wszczęcia postępowania.
Zgodnie z przepisem art. 61a § 1 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego, gdy żądanie wszczęcia postępowania zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z innych uzasadnionych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ pozostawia wniosek bez rozpoznania.  Jest to czynność materialno-techniczna organu, o której organ zawiadamia stronę w formie pisma informacyjnego (zob. R. Stankiewicz (w:) R. Hauser, M. Wierzbowski (red), Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. Wyd. 8, Warszawa 2023, art. 64). O ile nie rodzi trudności ustalenie pierwszej przesłanki, tj.: "wniesienie wniosku przez osobę niebędącą stroną", to druga z przesłanek: „inne uzasadnione przyczyny”, może rodzić trudności interpretacyjne. Wydaje się, że przez: "inne uzasadnione przyczyny" należy rozumieć takie stany faktyczne, bądź prawne, które nie uzasadniają prowadzenia postępowania. Do przyczyn takich możemy więc zaliczyć, np.: toczące się w sprawie inne postępowanie administracyjne.

Ustalenie stron postępowania.
Stronami postępowania są: dotychczasowy adresat decyzji oraz wnioskodawca starający się o przeniesienie decyzji na własną rzecz.

Badanie ważności decyzji podlegającej przeniesieniu.
Organ rozpoznający sprawę ustala, czy decyzja zezwalająca na umieszczenie urządzeń jest decyzją ostateczną i czy ewentualnie decyzja nie wygasła.

Wydanie decyzji w sprawie lub milczące załatwienie sprawy.
Stosownie do art. 40e ust. 1 ustawy [2] o drogach publicznych, organ który wydał decyzję o zezwoleniu na umieszczenie urządzeń obcych (liniowych lub innych) stanowiących infrastrukturę telekomunikacyjną w pasie drogowym, jest obowiązany na wniosek podmiotu będącego nabywcą tej infrastruktury, do przeniesienia w drodze decyzji, praw i obowiązków z niej wynikających.
Tym samym przeniesienie decyzji o zezwoleniu na umieszczenie urządzeń obcych (liniowych lub innych) stanowiących infrastrukturę telekomunikacyjną w pasie drogowym, wymaga w myśl art. 40e ust. 1 ustawy [2] o drogach publicznych, spełnienia łącznie dwóch warunków: (1) "nowy" podmiot musi złożyć wniosek o przeniesieniu uprawnień, (2) „nowy” podmiot jest nabywcą infrastruktury telekomunikacyjnej.
W przypadku spełnienia warunku ważności decyzji, podlegającej przeniesieniu oraz załączenia do wniosku wszystkich wymaganych oświadczeń, zarządca drogi jest zobowiązany do przeniesienia zezwolenia.
Zgodnie z przepisem art. 40e ust. 3 ustawy [2] o drogach publicznych, sprawę przeniesienia praw i obowiązków wynikających z zezwolenia, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy [2] o drogach publicznych, na cele związane z infrastrukturą telekomunikacyjną, uznaje się za załatwioną milcząco w sposób w całości uwzględniający żądania podmiotu występującego z wnioskiem, jeżeli w terminie 30 dni od daty doręczenia wniosku właściwemu organowi organ ten nie wyda decyzji w sprawie przeniesienia praw i obowiązków wynikających z zezwolenia, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy [2], na cele związane z infrastrukturą telekomunikacyjną.

Doręczenie decyzji dotychczasowemu adresatowi oraz nowemu podmiotowi.
Organ zobowiązany jest doręczyć decyzję przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, będącemu inwestorem oraz dotychczasowej stronie zezwolenia na umieszczenie infrastruktury w pasie drogowym.
Doręczenie odpisu decyzji w sprawie, następuje zgodnie z przepisami działu I rozdziału 8 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego.
Stosownie do treści art. 40 e ust.4 ustawy [2] o drogach publicznych decyzja o przeniesieniu praw i obowiązków wynikających z praw i obowiązków zawartych w zezwoleniu, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy [2] o drogach publicznych jest ostateczna.