Procedura zgłoszenia nowej instalacji emitującej pola elektromagnetyczne. - Punkt Informacyjny ds. Telekomunikacji

Nazwa procedury:
Procedura zgłoszenia nowej instalacji emitującej pola elektromagnetyczne.

ORGAN: Starosta, a w zakresie przekazywania wyników pomiarów poziomów pól elektromagnetycznych – wojewódzki inspektor sanitarny, wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

INFRASTRUKTURA: Procedura może dotyczyć realizacji: antenowej konstrukcji wsporczej, w tym wolnostojącej wieży antenowej i wolnostojącego masztu antenowego.

AKTY PRAWNE:
- [1] ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity: Dz.U. 2022 r. poz. 2556, z późn. zm.),
- [2] ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 775, z późn. zm.),
- [3] rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 2 lipca 2010 r. w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia (tekst jednolity: Dz.U. 2019 r. poz. 1510),
- [4] ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 682, z późn. zm.).

OPŁATY: Wniosek podlega opłacie skarbowej z tym zastrzeżeniem, zgodnie z art. 7 pkt 3 ustawy  z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 2111), że nie uiszcza opłaty jednostka samorządu terytorialnego.

OPIS PROCEDURY:
Zgodnie z art. 152 ust. 1 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, nowa instalacja, z której emisja nie wymaga pozwolenia, mogąca negatywnie oddziaływać na środowisko, podlega zgłoszeniu organowi ochrony środowiska. Prowadzący instalację, o której mowa w ust. 1, jest obowiązany do dokonania zgłoszenia przed rozpoczęciem jej eksploatacji (ust. 3). Do rozpoczęcia eksploatacji instalacji nowo zbudowanej można przystąpić, jeżeli organ właściwy do przyjęcia zgłoszenia w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji (ust. 4). Z kolei wg ust. 4a powołanego przepisu, sprzeciw o którym mowa w ust. 4, jest wnoszony, jeżeli eksploatacja instalacji objętej zgłoszeniem powodowałaby przekroczenie standardów emisyjnych lub standardów jakości środowiska, bądź instalacja nie spełnia określonych wymagań ochrony środowiska. Regulacja ta znajduje rozwinięcie w art. 153 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska i przepisach wykonawczych. Tym samym przed rozpoczęciem eksploatacji przedmiotowej inwestycji możliwe jest złożenie sprzeciwu, jeśli właściwy organ uzna, że instalacja została wykonana niezgodnie z obowiązującymi przepisami.
Rodzaje instalacji wymagające zgłoszenia wymienione zostały w § 2 rozporządzenia [3] Ministra Środowiska w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia.
Zgodnie z art. 189 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, podmiot, który staje się prowadzącym instalację lub jej oznaczoną część, przejmuje prawa i obowiązki wynikające z pozwoleń dotyczących tej instalacji lub jej oznaczonej części i musi wystąpić niezwłocznie z wnioskiem o zmianę pozwoleń w zakresie oznaczenia prowadzącego instalację.

Ustalenie czy instalacja wymaga przeprowadzenia procedury zgłoszenia.
Zgodnie z § 2 ust. 2 pkt. 2 rozporządzenia [3] Ministra Środowiska w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia, przeprowadzeniu zgłoszenia podlegają instalacje radiokomunikacyjne, radionawigacyjne i radiolokacyjne, których równoważna moc promieniowana izotropowo wynosi nie mniej niż 15 W, emitujące pola elektromagnetyczne o częstotliwościach od 30 kHz do 300 GHz.
Stosownie do brzmienia art. 152 ust. 3 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, prowadzący instalację, z której emisja nie wymaga pozwolenia, mogąca negatywnie oddziaływać na środowisko, jest obowiązany do dokonania zgłoszenia przed rozpoczęciem jej eksploatacji, zaś art.152 ust. 4 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, stanowi, iż do rozpoczęcia eksploatacji instalacji nowo zbudowanej lub zmienionej w sposób istotny można przystąpić, jeżeli organ właściwy do przyjęcia zgłoszenia w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia, nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji. Tym samym nie jest wymagane dokonanie zgłoszenia, jeżeli instalacja nie została zmieniona w sposób istotny, bądź nie stanowi instalacji nowo uruchomionej. Przejęcie instalacji przez nowy podmiot podlega również ujawnieniu w drodze zgłoszenia.
Zgłoszenie instalacji wytwarzającej pole elektromagnetyczne zmienionej w sposób istotny lub będącej przenośnym wolnostojącym masztem antenowym opisane zostało odrębną procedurą. 

Użytkowanie instalacji bez zgłoszenia.
Ustalenie, że instalacja nie wymaga dokonania zgłoszenia uprawnia przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, do rozpoczęcia użytkowania instalacji.

Przygotowanie zgłoszenia instalacji emitujących pola elektromagnetyczne.
W przypadku ustalenia przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, że dla rozpoczęcia użytkowania instalacji potrzebne jest zgłoszenie, przedsiębiorca ten opracowuje zgłoszenie, celem jego przedłożenia staroście. Zgłoszenie instalacji winno nastąpić przed rozpoczęciem jej eksploatacji, bądź dla instalacji objętej obowiązkiem zgłoszenia w okresie, gdy jest już ona eksploatowana zgodnie z terminem określonym przepisem art. 152 ust. 5 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, czyli w terminie 6 miesięcy od dnia, w którym została ona objęta tym obowiązkiem.
Istotnym elementem zgłoszenia, zgodnie z art. 152 ust. 2 pkt 9 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, jest sprawozdanie z wykonanych pomiarów poziomów pól elektromagnetycznych, o których mowa w art.122a ust.1 pkt 1 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, określające czy stopień ograniczania wielkości emisji jest zgodny z obowiązującymi przepisami.

Przekazanie wyników pomiarów poziomów pól elektromagnetycznych wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.
Przedsiębiorca telekomunikacyjny zobowiązany jest przekazać wyniki pomiarów poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku w postaci elektronicznej wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska i państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu w terminie 30 dni od dnia wykonania pomiarów.

Przyjęcie informacji o wynikach pomiarów pól elektromagnetycznych przez wojewódzkiego inspektora sanitarnego oraz wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska.
Wojewódzki inspektor sanitarny oraz wojewódzki inspektor ochrony środowiska otrzymują informację o pomiarach, zgodnie z art. 122a ust. 1 i 2 i art. 152 ust. 7a ustawy [1] Prawo ochrony środowiska.

Złożenie zgłoszenia.
Starosta rejestruje zgłoszenie instalacji.

Badanie zgłoszenia przez starostę.
Starosta dokonuje badania zgłoszenia, czy spełnia ono wymogi określone rozporządzeniem [3] Ministra Środowiska w sprawie rodzajów instalacji, których eksploatacja wymaga zgłoszenia, oraz przepisu art. 152 ust. 2 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska.

Wezwanie dot. zgłoszenia niespełniającego wymogów formalnych.
Art. 152 ust. 3 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, odsyła w zakresie istnienia braków formalnych zgłoszenia do regulacji zawartej w art. 64 § 2 ustawy [2] Kodeks postępowania administracyjnego. Oznacza to, że w przypadku, gdy zgłoszenie nie spełnia wymagań określonych w przepisach prawa, organ wezwie wnoszącego do usunięcia braków w wyznaczonym terminie, nie krótszym niż 7 dni. Jest to czynność materialno-techniczna organu, o której organ zawiadamia stronę w formie pisma informacyjnego (zob. R. Stankiewicz (w:) R. Hauser, M. Wierzbowski (red), Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz. Wyd. 8, Warszawa 2023, art. 64).
Natomiast w sytuacji braku uzupełnienia zgłoszenia, zostanie ono pozostawione bez rozpoznania.
W razie prawidłowego uzupełnienia zgłoszenia, zostanie ono uznane za prawidłowe pod względem formalnym, przy czym organowi przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu.

Adnotacja organu o braku sprzeciwu.
Organ w przypadku, gdy nie wnosi sprzeciwu, wprowadza adnotację na zgłoszeniu o braku sprzeciwu. Organ właściwy do przyjęcia zgłoszenia może z urzędu, przed upływem terminu, o którym mowa w art. 152 ust. 4b ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, wydać zaświadczenie o braku podstaw do wniesienia sprzeciwu. Wydanie zaświadczenia wyłącza możliwość wniesienia sprzeciwu, oraz uprawnia zgłaszającego do rozpoczęcia eksploatacji instalacji.

Ustalenie czy organ wniósł sprzeciw.
Do rozpoczęcia eksploatacji instalacji nowo zbudowanej lub zmienionej w sposób istotny, można przystąpić, jeżeli organ właściwy do przyjęcia zgłoszenia, w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia, nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji (art. 152 ust. 4 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska). Sprzeciw taki jest wnoszony, jeśli eksploatacja instalacji objętej zgłoszeniem, powodowałaby przekroczenie standardów emisyjnych lub standardów jakości środowiska albo instalacja nie spełnia wymagań ochrony środowiska, o których mowa w art. 76 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska.
Ustawodawca nie określił wprost, jaki charakter ma termin, w którym organ powinien się wypowiedzieć, co do wniesionego zgłoszenia. Dla rozstrzygnięcia tej kwestii, w ocenie komentatora Krzysztofa Gruszeckiego Komentarz do art. 152 ustawy – Prawo ochrony środowiska, w opracowaniu, LEX 2011, należy sięgnąć do analogicznej instytucji uregulowanej w art. 30 ust. 5 ustawy [4] Prawo budowlane. Dlatego w interpretacji postanowień art. 152 ust. 4 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, uzasadnionym jest posiłkowe wykorzystanie poglądów wypracowanych na gruncie tego właśnie przepisu.
Trzydziestodniowy termin określony w art. 152 ust. 4 ustawy [1] Prawo ochrony środowiska, jest terminem, którego zachowania oczekuje się od organu, co oznacza, że tylko w tak zakreślonych ramach czasowych organ administracji jest uprawniony do wniesienia sprzeciwu.

Podjęcie eksploatacji instalacji.
Przedsiębiorca telekomunikacyjny może rozpocząć eksploatację instalacji w przypadku ustalenia, że organ nie wniósł sprzeciwu.

Wniesienie sprzeciwu.
Sprzeciw wniesiony przez organ w przewidzianym ustawowo terminie, wyraża brak zgody na rozpoczęcie eksploatacji instalacji. Organ wnosi sprzeciw w drodze decyzji administracyjnej.