Procedura sporządzenia decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę infrastruktury telekomunikacyjnej. - Punkt Informacyjny ds. Telekomunikacji

Nazwa procedury:
Procedura sporządzenia decyzji o udzieleniu pozwolenia na budowę infrastruktury telekomunikacyjnej.

ORGAN: Postępowanie toczy się przed organem administracji architektoniczno-budowlanej, którym w pierwszej instancji jest starosta, a w miastach na prawach powiatu prezydent tego miasta (wyjątki od tej zasady ogólnej przewiduje art. 82 ust. 3 i 4 ustawy [2] Prawo budowlane). W przypadku, w którym wniosek o udzielenie pozwolenia budowlanego dotyczy regionalnych sieci szerokopasmowych organem pierwszej instancji będzie wojewoda.

INFRASTRUKTURA: Najczęstsze przypadki realizacji infrastruktury telekomunikacyjnej wymagającej pozwolenia na budowę to:
- realizacja infrastruktury, dla której nie przewidziano wyłączeń w art. 29 ust. 1 - 4 ustawy [2] - Prawo budowlane (np. maszt telekomunikacyjny wolnostojący, bądź wieża telekomunikacyjna wolnostojąca),
- realizacja infrastruktury, która wymaga przeprowadzenia oceny oddziaływania na środowisko, bądź przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszar Natura 2000 (np. przejście kanalizacji przez obszar Natura 2000),
- realizacja infrastruktury telekomunikacyjnej w ramach odstępstw od przepisów techniczno-budowlanych,
- wykonywanie infrastruktury telekomunikacyjnej przy obiekcie wpisanym do rejestru zabytków.

AKTY PRAWNE:
- [1] ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 775, z późn. zm.),
- [2] ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 682, z późn. zm.),
- [3] ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (tekst jednolity: Dz.U. 2022 r. poz. 2556, z późn. zm.),
- [4] ustawa z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (dalej również "ustawa środowiskowa") (tekst jednolity: Dz.U. 2023 r. poz. 1094, z późn. zm.),
- [5] ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2015 r. poz. 443).

OPŁATY: Wniosek podlega opłacie skarbowej z tym zastrzeżeniem, że nie uiszcza opłaty jednostka samorządu terytorialnego.

OPIS PROCEDURY:
Przedsiębiorca telekomunikacyjny realizujący inwestycję telekomunikacyjną, zobowiązany jest zbadać przed jej rozpoczęciem, czy przepisy prawa budowlanego nie uzależniają takiej realizacji, od obowiązku pozyskania pozwolenia budowlanego, ewentualnie dokonania zgłoszenia, co opisane zostało w odrębnej procedurze. Ujawnienie bowiem infrastruktury telekomunikacyjnej wybudowanej lub będącej w budowie, bez wymaganego pozwolenia na budowę lub zgłoszenia, nakłada na organ nadzoru budowlanego obowiązek wszczęcia procedur, celem doprowadzenia takiej realizacji budowlanej, do stanu zgodnego z prawem na zasadzie art. 48 ustawy [2] Prawo budowlane.
Jak stwierdził w wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu z dnia 24.06.2015 r sygn. IV SA/Po 231/15 cyt: „Zgodnie z definicją legalną przez pozwolenie na budowę należy rozumieć decyzję administracyjną zezwalającą na rozpoczęcie i prowadzenie budowy lub wykonywanie robót budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego (art. 3 pkt 12 p.b.). Pozwolenie na budowę jest aktem administracyjnym wydanym w sprawie administracyjnej wszczętej na wniosek inwestora, przez właściwy do tego organ administracji publicznej; jest decyzją administracyjną o charakterze konstytutywnym (twórczym). Daje adresatowi prawo do realizacji określonej budowy (wykonywania robót budowlanych) określając jednocześnie warunki korzystania z udzielonego prawa (T. Asman, Z. Niewiadomski [w:] Prawo budowlane. Komentarz pod red. Z. Niewiadomskiego, wyd. 5, Warszawa 2013, s. 78–79)”.
Celem postępowania o udzielenie pozwolenia budowlanego, jest również zatwierdzenie projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego, gdyż zgodnie z art. 34 ust. 4 ustawy [2] Prawo budowlane, zatwierdzenie projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego ma miejsce w decyzji o pozwoleniu na budowę. Jest jednak możliwość wydania odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego, poprzedzającej wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę, zgodnie z art. 34 ust. 5 ustaw– [2] - Prawo budowlane.
Stosownie do postanowień art. 35 ust. 4-5 ustawy [2] - Prawo budowlane, w przypadku spełnienia wszystkich wymagań, organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę.

Ustalenie czy inwestycja wymaga uzyskania pozwolenia na budowę.
Co do zasady większość inwestycji związanych z budową infrastruktury telekomunikacyjnej, nie wymaga uzyskania od przedsiębiorcy telekomunikacyjnego pozwolenia na budowę, a wystarczające jest zgłoszenie właściwemu organowi zamiaru wykonywania robót budowlanych lub w niektórych przypadkach wykonywanie tych robót bez pozwolenia na budowę lub zgłoszenia. Kwestia ta opisana została w odrębnych procedurach.

Skierowanie wniosku o wydanie pozwolenia na budowę.
Do wniosku o pozwolenie na budowę, zgodnie z art. 33 ust. 2 ustawy [2] – Prawo budowlane, należy dołączyć:
1) trzy egzemplarze projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego (wymóg dołączenia trzech egzemplarzy dotyczy wersji papierowej) wraz z opiniami, uzgodnieniami, pozwoleniami i innymi dokumentami, których obowiązek dołączenia wynika z przepisów odrębnych ustaw, lub kopiami tych opinii, uzgodnień, pozwoleń i innych dokumentów;
2) oświadczenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane;
3) decyzję warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym;
4) w przypadku instalacji radiokomunikacyjnych - oświadczenie projektanta, posiadającego uprawnienia budowlane do projektowania w specjalności, o której mowa w art. 14 ust. 1 pkt 2 lub 4 lit. a ustawy [2] - Prawo budowlane, że instalacja radiokomunikacyjna nie spełnia warunków, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 60 ustawy [4] środowiskowej;
5) w przypadku zamierzenia budowlanego, poprzedzonego decyzją o środowiskowych uwarunkowaniach wydaną w postępowaniu wymagającym udziału społeczeństwa - załącznik graficzny określający przewidywany teren, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie, oraz przewidywany obszar, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie, o ile dołączenie tego załącznika było wymagane przez przepisy obowiązujące w dniu złożenia wniosku o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, w szczególności mapę, o której mowa w art. 74 ust. 1 pkt 3a ustawy środowiskowej.
Projekt budowlany zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy [2] - Prawo budowlane, powinien zawierać:
1) projekt zagospodarowania działki lub terenu sporządzony na aktualnej mapie do celów  projektowych lub jej kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem przez projektanta;
2) projekt architektoniczno-budowlany;
3) projekt techniczny;
4) w zależności od potrzeb – w przypadku drogi krajowej lub wojewódzkiej – oświadczenie właściwego  zarządcy drogi o możliwości połączenia działki z drogą, zgodnie z przepisami o drogach publicznych;
5) opinie, uzgodnienia, pozwolenia i inne dokumenty, o których mowa wart.33 ust.2 pkt 1 ustawy [2] – Prawo budowlane.
Zgodnie z art. 34 ust. 3b ustawy [2] – Prawo budowlane, przepisów art. 34 ust. 3 pkt 2 i 3 nie stosuje się do projektu budowlanego budowy lub przebudowy urządzeń budowlanych oraz podziemnych  sieci uzbrojenia terenu, jeżeli całość problematyki może być przedstawiona w projekcie zagospodarowania działki lub terenu.
Należy mieć jednocześnie na względzie, że art. 34 ust. 2 ustawy [2]- Prawo budowlane, wskazuje, iż zakres i treść projektu budowlanego powinny być dostosowane do specyfiki i charakteru obiektu budowlanego i stopnia skomplikowania robót budowlanych.
Przedsiębiorca telekomunikacyjny może wnioskować, zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy [2] - Prawo budowlane, o wydanie pozwolenia budowlanego nawet w sytuacji, w której wydanie takiego pozwolenia nie jest wymagane, a inwestycja może być realizowana w trybie zgłoszenia.
Postępowanie w sprawie udzielenia pozwolenia na budowę jest postępowaniem wszczynanym wyłącznie na wniosek inwestora. Organ administracji nie może zastępować wnioskodawcy i jest związany zakresem wniosku. W konsekwencji powyższego, przedsiębiorca telekomunikacyjny może dowolnie dysponować swoim wnioskiem, a nawet złożyć oświadczenie o wycofaniu wniosku o udzielenie pozwolenia na budowę. Dokonując powyższego rozporządza swoim prawem i w sposób jednoznaczny wyraża wolę zakończenia sprawy.

Doręczenie wniosku organowi administracyjnemu.
Stosownie do treści art. 61 § 3 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego, dzień doręczenia żądania organowi administracji publicznej, jest dniem wszczęcia postępowania w sprawie, które od tej pory toczyć się będzie na podstawie przepisów ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy [2] - Prawo budowlane.
Decyzja w sprawie, zgodnie z normą art. 35 ust. 6 ustawy [2] - Prawo budowlane, winna zostać wydana w terminie 65 dni, z takim zastrzeżeniem, że 7-dniowy termin do usunięcia braków formalnych, wyznaczony stronie przez organ, na podstawie art. 64 § 2 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego, podlega odliczeniu od ustalonego 65-dniowego terminu (o sposobie liczenia terminu decyduje przepis art. 35 ust. 8 ustawy [2] - Prawo budowlane).

Badanie właściwości organu rzeczowej oraz miejscowej.
Postępowanie toczy się przed organem administracji architektoniczno-budowlanej, którym w pierwszej instancji jest starosta, a w miastach na prawach powiatu prezydent tego miasta. Właściwość miejscowa organu ustalana jest według położenia nieruchomości, na której realizowana jest inwestycja. W przypadku realizacji obiektu liniowego, tj. linii kablowej naziemnej, umieszczonej bezpośrednio w ziemi (podziemnej) lub kanalizacji kablowej - przy założeniu, że takie realizacje wymagają uzyskania pozwolenia na budowę - przebiegających przez obszar właściwości kilku organów, sprawę prowadzić winien organ, na terenie którego znajduje się większa część obiektu (nieruchomości, przez które przebiega obiekt liniowy).

Przekazanie zgodnie z właściwością.
Organ administracyjny stwierdziwszy brak swojej właściwości w sprawie, zobowiązany jest przekazać wniosek organowi właściwemu.

Sprawdzenie wymogów formalnych, ewentualnie pozostawienie wniosku bez rozpoznania.
Organ administracyjny prowadzący postępowanie, po ustaleniu swojej właściwości w sprawie, zobligowany jest przystąpić do zbadania spełnienia wymogów formalnych, złożonego przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego wniosku.
Zgodnie z treścią art. 33 ust. 2c ustawy [2] - Prawo budowlane, wniosek o pozwolenie na budowę składa się w postaci papierowej albo w formie dokumentu elektronicznego za pośrednictwem portalu e-Budownictwo.
Oficjalna rządowa aplikacja do składania wniosków w procesie budowlanym dostępna jest pod adresem: https://e-budownictwo.gunb.gov.pl/.
Wniosek winien zawierać oznaczenie podmiotu który go wnosi.
Wniosek winien być również podpisany przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego zgodnie z zasadami reprezentacji. W imieniu przedsiębiorcy telekomunikacyjnego może działać pełnomocnik. Wówczas pełnomocnictwo (wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej od przedłożonego pełnomocnictwa), stanowi załącznik do wniosku, a jego przypadkowy brak może zostać usunięty w trybie art. 64 § 2 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego.
Przepis art. 63 § 2 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego, określa minimalne wymagania, co do zawartości wniosku. Wniosek winien zawierać, co najmniej:
- wskazanie wnioskodawcy i jego adres,
- żądanie wnioskodawcy oraz
- czynić zadość innym wymaganiom określonych przepisami prawa i opisanym w procedurze.
Braki formalne wniosku, dają w razie ich nieusunięcia podstawy do pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
Pozostawienie wniosku bez rozpoznania, poprzedzone jest skierowaniem do przedsiębiorcy telekomunikacyjnego wezwania do: usunięcia braków formalnych wniosku.
Uzupełnienie przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego braków formalnych wniosku, umożliwia podjęcie kolejnych czynności w sprawie przez organ administracyjny.

Ustalenie możliwości wszczęcia postępowania.
Zgodnie z przepisem art. 61a § 1ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego, gdy żądanie wszczęcia postępowania zostało wniesione przez osobę niebędącą stroną lub z innych uzasadnionych przyczyn postępowanie nie może być wszczęte, organ architektoniczno-budowlany wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania. O ile nie rodzi trudności ustalenie pierwszej przesłanki, tj.: „wniesienie wniosku przez osobę niebędącą stroną”, to druga z przesłanek: „inne uzasadnione przyczyny” może rodzić trudności interpretacyjne. Wydaje się, że przez: „inne uzasadnione przyczyny”, należy rozumieć takie stany faktyczne bądź prawne, które nie uzasadniają prowadzenia postępowania. Do przyczyn takich możemy więc zaliczyć, np.: toczące się w sprawie inne postępowanie administracyjne, udzielenie pozwolenia w innym postępowaniu.

Ustalenie stron postępowania oraz doręczenie zawiadomień o wszczęciu postępowania.
Krąg stron w postępowaniu o pozwolenie na budowę infrastruktury telekomunikacyjnej, ustalany jest na podstawie art. 28 ust. 2 ustawy [2] Prawo budowalne.
Zgodnie z tym przepisem, stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są: inwestor oraz właściciele, użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu.
Wskazać należy, że ustawa [2] Prawo budowlane, poza wskazaniem w art. 18 obowiązków inwestora, nie zawiera legalnej definicji inwestora, jednak przyjąć należy, że inwestorem jest podmiot ponoszący nakłady finansowe na budowę i organizujący proces budowlany. Inwestor może być równocześnie właścicielem obiektu lub/oraz wykonawcą robót. Inwestorem nazywa się zarówno osobę, która legalnie prowadzi inwestycje budowlane, jak i sprawcę samowolnych robót (zobacz: Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie sygn. II SA/Ol 563/15 z dnia 03.12.2015 r). W postępowaniu o udzielenie pozwolenia budowlanego z inwestorem utożsamiać będziemy wnioskodawcę.
W przypadku pozostałych stron, kluczowe jest ustalenie, czy podmioty te legitymują się tytułem prawnym do nieruchomości (takim jak: własność, użytkowanie wieczyste czy też trwały zarząd) oraz czy nieruchomość ta znajdzie się w „obszarze oddziaływania obiektu”.
Obszar oddziaływania obiektu zdefiniowany jest w art. 3 pkt. 20 ustawy [2] Prawo budowlane, należy przez to rozumieć teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowlanego na podstawie przepisów odrębnych, wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zabudowie tego terenu.
Obszar oddziaływania obiektu ma więc wyłącznie znaczenie prawne a nie faktyczne.  
Obecne brzmienie przepisów stanowi o zawężeniu obszaru oddziaływania obiektu właśnie do samych ograniczeń w zabudowie, a nie jakichkolwiek jeszcze innych niż dotyczących zabudowy ograniczeń w zagospodarowaniu terenu. W uzasadnieniu projektu nowelizacji ustawy z dnia 13.02.2020 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 471), bezpośrednio wskazano na to, że w orzecznictwie zbyt szeroko ujmowany jest obszar oddziaływania obiektu (w tym m.in. przywołano jako przykład wyrok WSA w Łodzi z 2.8.2018 r.; II SA/Łd 467/18), a zawężenie definicji jednocześnie uczyni przepisy bardziej jednoznacznymi i w tym sensie łatwiejszymi w praktycznym stosowaniu: „Ograniczenia w zabudowie są jednoznaczne do ustalenia. Ograniczenia w zabudowie odnoszą się do takiego wpływu na nieruchomość, który uniemożliwia lub ogranicza wykonywanie robót budowlanych (w tym budowę obiektów budowlanych) z uwagi na niespełnianie przepisów techniczno-budowlanych i innych przepisów szczególnych, które stawiają wprost wymogi dotyczące zabudowy (przede wszystkim wymogi dotyczące odległości jednych obiektów budowlanych od innych obiektów budowlanych)”. Tym samym określony w przepisie art. 3 pkt. 20 ustawy [3] - Prawo budowlane obszar oddziaływania budowanego obiektu budowlanego uznać należy jako obszar, w stosunku do którego ten obiekt wprowadzi ograniczenia możliwości budowy innych obiektów budowlanych ze względu na wymogi przepisów odnoszące się do zabudowy.
Jak wskazał w wyroku Sąd Administracyjny w Warszawie z dnia 15 stycznia 2015 roku sygn. VII SA/Wa 81/15: „(…) podmiot, dla którego z przepisów prawa materialnego nie wynikają żadne uprawnienia ani obowiązki, nie ma przymiotu strony w świetle art. 28 k.p.a. i nie jest legitymowany do żądania wszczęcia postępowania, czy też kwestionowania zapadłych w tym postępowaniu rozstrzygnięć."
W przypadku zaś infrastruktury telekomunikacyjnej liniowej obszar oddziaływania takiego obiektu, co do zasady zamknie się w granicach obszaru występowania obiektu.
Ustalenie, czy interes prawny danemu podmiotowi przysługuje, czy też nie, zależy od specyfiki danej inwestycji budowlanej.
Organ administracyjny zawiadamia strony o wszczęciu postępowania. Sposób doręczania pism w postępowaniu administracyjnym opisany został w odrębnej procedurze.

Badanie wniosku zgodnie z treścią art. 35 ust. 1 ustawy Prawo budowlane.
Kontrola formalna wniosku o udzielenie pozwolenia budowlanego, na zasadzie art. 33 ust. 2 ustawy [2] Prawo budowlane, opisana została w odrębnej procedurze.
Materialnoprawną podstawę kontroli decyzji stanowi przepis art. 35 ust. 1 ustawy [2] Prawo budowlane. Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub odrębnej decyzji o zatwierdzeniu projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego właściwy organ sprawdza:
1) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i innymi aktami prawa miejscowego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu, a także wymaganiami ochrony środowiska, w szczególności określonymi w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy [4] o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko; ustaleniami uchwały o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej,
2) zgodność projektu zagospodarowania działki lub terenu z przepisami, w tym techniczno-budowlanymi;
3) kompletność projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego w tym dołączenie kopii zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy [2] - Prawo budowlane, oświadczeń, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 9 i 10 ustawy [2] - Prawo budowlane;
4) dołączenie
a) wymaganych opinii, uzgodnień, pozwoleń i sprawdzeń,
b) oświadczeń, o których mowa w art. 33 ust. 2 pkt 9 i 10 ustawy [2] Prawo budowlane;
5) posiadanie przez projektanta i projektanta sprawdzającego odpowiednich uprawnień budowlanych na podstawie:
a) kopii dokumentów, o których mowa w art. 34 ust. 3d pkt 1 ustawy [2] Prawo budowlane, w przypadku uprawnień niewpisanych do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia budowlane,
b) danych w centralnym rejestrze osób posiadających uprawnienia budowlane - w przypadku uprawnień wpisanych do tego rejestru;
6) przynależność projektanta i projektanta sprawdzającego do właściwej izby samorządu zawodowego na podstawie: a) zaświadczenia, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy [2] Prawo budowlane - w przypadku osób niewpisanych do centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia budowlane, b) danych w centralnym rejestrze osób posiadających uprawnienia budowlane - w przypadku osób wpisanych do tego rejestru.
Stosownie natomiast do treści art. 35 ust. 3 ustawy [2] Prawo budowlane, w razie stwierdzenia nieprawidłowości, w zakresie określonym w ust. 1, właściwy organ administracji architektoniczno-budowlanej nakłada postanowieniem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, określając termin ich usunięcia, a po jego bezskutecznym upływie wydaje decyzję o odmowie zatwierdzenia projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę. Niewątpliwie przepis umożliwia usunięcie wad wyłącznie materialnoprawnych złożonego wniosku, a nie wad formalnych, do usunięcia których służy art. 64 § 2 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 06.05.2016 roku sygn. II OSK 2102/14 o instytucji usunięcia naruszeń w drodze postanowienia: „Ratio legis analizowanego przepisu ustawy – Prawo budowlane należy łączyć z uznaniem, że wezwanie inwestora do usunięcia nieprawidłowości w przedłożonej dokumentacji - przed wydaniem decyzji załatwiającej sprawę, co do istoty - służy umożliwieniu uzyskania przez inwestora decyzji zgodnej z jego wnioskiem niezależnie do tego, że przedstawiona wraz z wnioskiem o pozwolenie na budowę dokumentacja zawierała pierwotnie określone wady prawne. Możliwość usunięcia nieprawidłowości przez inwestora w toku prowadzonego postępowania administracyjnego jest, zatem uprawnieniem procesowym strony, które w odniesieniu do kwestii prawidłowego wywiązania się przez organ administracji publicznej z obowiązku jego przyznania, w sposób bezpośredni wpływa na legalność decyzji odmawiającej zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę. Konieczność ścisłego uzależnienia przyjmowanej oceny o zgodności z prawem powyższej decyzji od stwierdzenia spełniania przez postanowienie organu nie tylko formalnych, ale również materialnych warunków jego poprawności wynika z faktu, że postanowienie nakładające obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości, o którym mowa w art. 35 ust. 3 ustawy prawo budowlane, jest postanowieniem niezaskarżalnym, wobec czego inwestorowi, jako stronie postępowania nie przysługują żadne środki prawne pozwalające przeciwdziałać wydaniu przez organ wadliwego rozstrzygnięcia procesowego. (…)”, a dalej: „Powołany wyżej przepis posługuje się, bowiem sformułowaniem odnoszącym się do usunięcia "wskazanych nieprawidłowości", co oznacza, że nieprawidłowości w przedstawionej dokumentacji powinny zostać nie tylko ustalone przez organ, ale również "wskazane" osobie zainteresowanej w znaczeniu ich ujawnienia i poinformowania o nich inwestora. Ustawodawca wiążąco zdecydował, zatem o tym, że organ w treści rozstrzygnięcia zobowiązany jest ściśle wszystkie nieprawidłowości określić i wymienić. Przewidziana w art. 35 ust. 3 ustawy – Prawo budowlane sankcja w postaci wydania decyzji o odmowie zatwierdzenia projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu architektoniczno-budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę może zostać, zatem uznana za zastosowaną prawidłowo w sprawie tylko pod warunkiem pozytywnej weryfikacji poprawności nałożenia postanowieniem obowiązków nie tylko w warstwie merytorycznej (poprawność ustalenia naruszeń), ale również i formalnej (precyzyjne wymienienie nieprawidłowości w postanowieniu oraz ustalenie terminu, w którym adresat nałożonego obowiązku ma realną możliwość jego wykonania).”
Termin wyznaczany przez organ jest terminem procesowym, który może być wydłużony na wniosek inwestora.

Decyzja o odmowie zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę / decyzja o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę.
W przypadku stwierdzenia przez organ, że w sprawie nie zostały dochowane przesłanki z art. 35 ust. 1, a także art. 32 ust. 4 ustawy [2] - Prawo budowlane, bądź zachodzi przesłanka z art. 35 ust. 5 ustawy [2] - Prawo budowlane, obowiązkiem organu jest wydanie decyzji odmownej.
W razie jednak spełnienia wymagań określonych w art. 35 ust. 1 ustawy [2] - Prawo budowlane oraz w art. 32 ust. 4 ustawy [2] - Prawo budowlane, organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę, o czym stanowi art. 35 ust. 4 ustawy [2] - Prawo budowlane. W orzecznictwie wskazuje się, iż użyty zwrot "organ nie może odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę" oznacza, że organ administracji architektoniczno - budowlanej, w razie spełnienia tych przesłanek, jest związany powyższymi przepisami i ma obowiązek podjąć rozstrzygnięcie zgodne z żądaniem wnioskodawcy. Dopiero brak którejkolwiek z przesłanek wymienionych w art. 32 ustawy [2] - Prawo budowlane, uniemożliwia wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę (zobacz Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2016 roku sygn. IV SA/Po 235/16).
Decyzja winna zawierać elementy opisane przepisami art. 107 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego oraz art. 36 ust. 1 ustawy [2] - Prawo budowlane.

Doręczenie decyzji przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu oraz pozostałym stronom.
Organ zobowiązany jest doręczyć decyzję przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu oraz innym stronom postępowania. Doręczenie odpisu decyzji w sprawie, następuje zgodnie z przepisami działu I rozdziału 8 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego.
Przedsiębiorca telekomunikacyjny może rozpocząć realizację inwestycji, jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę (ale może być nią również decyzja nieostateczna, której został nadany rygor natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 108 ustawy [1] Kodeksu postępowania administracyjnego lub decyzja wykonalna na zasadzie art. 130 § 4 ustawy [1] Kodeks postępowania administracyjnego, jako zgodna z żądaniem wszystkich stron).
W przypadku uzyskania decyzji negatywnej, nie ma przeszkód do ponownego złożenia wniosku wolnego od wad, celem uzyskania pozwolenia budowlanego.

Podjęcie prac przygotowawczych w przypadku otrzymania decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę.
Jedynie pozytywna decyzja o udzieleniu pozwolenie budowlanego, umożliwia rozpoczęcie prac przygotowawczych. Podjęcie prac przygotowawczych określonych w przepisie art. 41 ust. 2 ustawy [2] - Prawo budowlane, jest równoznaczne z rozpoczęciem budowy.
Przypomnieć należy, że pracami przygotowawczymi są:
(1) wytyczenie geodezyjne obiektów w terenie,
(2) wykonanie niwelacji terenu,
(3) zagospodarowanie terenu budowy wraz z budową tymczasowych obiektów,
(4) wykonanie przyłączy do sieci infrastruktury technicznej na potrzeby budowy.
Prace przygotowawcze mogą być wykonywane tylko na terenie objętym pozwoleniem na budowę lub zgłoszeniem. Wyjątkiem od tej zasady jest możliwość wykonywania robót budowlanych, polegających na budowie lub przebudowie przenośnych wolno stojących masztów antenowych w przypadku, gdy inwestorem jest podmiot, o którym mowa w art. 29 ust. 5 ustawy [2] - Prawo budowlane, można przystąpić do nich w terminie 3 dni roboczych, następujących po dniu doręczenia organowi administracji architektoniczno-budowlanej zgłoszenia, o którym mowa w ust. 1. Organ administracji architektoniczno-budowlanej może wnieść sprzeciw do zgłoszenia, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zgłoszenia. Tym samym realizacja takich specyficznych inwestycji telekomunikacyjnych (służących głównie zapewnieniu łączności okazjonalnej), jest możliwa jeszcze przed upływem terminu na sprzeciw organu.