Budowa kanału technologicznego w ramach inwestycji nie drogowej. - Information Point on Telecommunications

Nazwa procedury:
Budowa kanału technologicznego w ramach inwestycji nie drogowej.

ORGAN: W zależności od kategorii dróg publicznych - art. 19 ustawy [1] o drogach publicznych zarządcami dróg publicznych są dla dróg:
1) krajowych - Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad;
2) wojewódzkich - zarząd województwa;
3) powiatowych - zarząd powiatu;
4) gminnych - wójt (burmistrz, prezydent miasta).

INFRASTRUKTURA: Kanał technologiczny.

OPŁATY: Wniosek nie podlega opłacie skarbowej.

AKTY PRAWNE:
- [1] ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 2068),
- [2] ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 2096),
- [3] ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jednolity: Dz.U. z 2018 r. poz. 1202),
- [4] ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz.U. 2018 poz. 2174),
- [5] rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 21 kwietnia 2015 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać kanały technologiczne (Dz. U. 2015 poz. 680).

OPIS PROCEDURY:

Zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt. 15 a ustawy [1] o drogach publicznych, kanał technologiczny to ciąg osłonowych elementów obudowy, studni kablowych oraz innych obiektów lub urządzeń służących umieszczeniu lub eksploatacji:
a) urządzeń infrastruktury technicznej związanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego,
b) linii telekomunikacyjnych wraz z zasilaniem oraz linii elektroenergetycznych, niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego.
Stosownie do postanowień art. 16 ust. 2 ustawy [1] o drogach publicznych, jedną z form budowy kanału technologicznego, jest jego realizacja przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego (inwestora), jako inwestycji nie drogowej.
Budowa takiego kanału odbywa się na zasadzie umowy zawartej pomiędzy przedsiębiorcą telekomunikacyjnym, a zarządcą drogi. Wybudowany kanał technologiczny przekazywany jest zarządcy drogi, przy czym przedsiębiorca telekomunikacyjny może objąć część zrealizowanego kanału, z prawem do korzystania z niego. Jest to więc przypadek szczególny ustanowienia kanału technologicznego, tym samym nie stosuje się tutaj szczegółowych postanowień, dotyczących zasad udostępnienia kanału technologicznego, określonych w przepisach art. 39 ust. 7-7f ustawy [1] o drogach publicznych.
Za udostępnienie kanału technologicznego przedsiębiorcy telekomunikacyjnemu, nie pobiera się od przedsiębiorcy telekomunikacyjnego opłaty.
W ocenie autorów niniejszego opracowania przedsiębiorca telekomunikacyjny po zrealizowaniu kanału technologicznego, jako inwestycji nie drogowej, może skorzystać z prawa do odliczenia podatku, naliczonego stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy [4] o podatku od towarów i usług, po spełnieniu warunków określonych tym przepisem (por. wyrok NSA z dnia 11 października 2011 r. sygn. akt I FSK 965/11).
Realizacja kanału technologicznego, jako inwestycji nie drogowej, jest jednym z modeli pozyskania prawa drogi na potrzeby telekomunikacji.
Druga forma budowy kanału technologicznego ma związek z działaniem własnym zarządu dróg, w ramach budowy bądź przebudowy dróg publicznych i została opisana w odrębnej procedurze.

Złożenie wniosku do zarządcy drogi, o podjęcie negocjacji celem ustalenia warunków budowy kanału technologicznego, jako inwestycji nie drogowej.
Z inicjatywą realizacji kanału technologicznego, jako inwestycji nie drogowej występuje przedsiębiorca telekomunikacyjny. Wniosek taki kieruje do właściwego zarządcy drogi. Zarządcą drogi może być zarówno organ jednostki samorządowej (wójt, burmistrz, prezydent miasta, zarząd powiatu bądź zarząd województwa), jak i organ administracji rządowej, jakim jest Generalny Dyrektor Dróg Krajowych i Autostrad.

Prowadzenie negocjacji pomiędzy zarządcą drogi, a przedsiębiorcą telekomunikacyjnym.
W myśl art. 16 ust. 2 ustawy [1] o drogach publicznych, warunki realizacji kanału technologicznego przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego, winne zostać ustalone w umowie, zawartej pomiędzy przedsiębiorcą telekomunikacyjnym oraz zarządcą drogi.
Przedsiębiorca telekomunikacyjny zobowiązany jest do pokrycia części kosztów realizacji kanału technologicznego, na zasadach określonych przez strony w umowie. Umowa określać może również inne obowiązki stron, związane z realizacją kanału technologicznego, np. kary umowne za opóźnienia w realizacji inwestycji, zasady prowadzenia napraw kanału technologicznego, możliwość oddawania przez inwestora przysługującej mu części kanału technologicznego podmiotom trzecim, Dodatkowo strony mogą określić w umowie, iż realizacja kanału technologicznego powierzona zostaje zarządcy drogi.

Realizacja kanału technologicznego.
Ustawa [1] o drogach publicznych, nie określa szczegółowych warunków realizacji kanału technologicznego, prowadzonego w ramach inwestycji nie drogowej, warunki takie strony ustalają w zawartej umowie.
Jednakże przepis art. 16 ust. 4 ustawy [1] o drogach publicznych, wskazuje, że realizowany kanał drogowy winien spełniać warunki, określone w przepisach odrębnych, tj. rozporządzenia [5] Ministra Administracji i Cyfryzacji w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać kanały technologiczne.
Przedsiębiorca telekomunikacyjny realizujący kanał technologiczny w ramach inwestycji nie drogowej, zobowiązany jest uzyskać decyzję lokalizacją, o której mowa w przepisie art. 39 ust. 3 ustawy [1] o drogach publicznych.