Geneza
Kompetentne organy państw członkowskich UE, odpowiedzialne za funkcjonowanie i rozwój sfery telekomunikacji w swych krajach, zgodnie stwierdziły że: „Realizacja stacjonarnych i bezprzewodowych szybkich sieci łączności elektronicznej w całej Unii wymaga znaczących inwestycji, z których dużą część stanowią koszty robót w zakresie inżynierii lądowej i wodnej robót inżynieryjno-budowlanych. Poprzez pewne ograniczenie tych kosztownych robót inżynieryjno-budowlanych można by usprawnić realizację łączy szerokopasmowych”. Cytowane stwierdzenie znalazło się w tekście punktu 7 preambuły Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/61/UE z dnia 15 maja 2014 r. w sprawie środków mających na celu zmniejszenie kosztów realizacji szybkich sieci łączności elektronicznej (Dyrektywa kosztowa). Znaczną część tych kosztów generuje brak wykorzystywania w procesie realizacji sieci szerokopasmowych istniejącej infrastruktury pasywnej (np. przewodów, kanałów kablowych, studzienek, szafek ulicznych, słupów, masztów, anten, słupów kratowych i innych pomocniczych elementów infrastruktury). Ponadto wąskimi gardłami związanymi z inwestycjami w sieci szerokopasmowe są: koordynacja robót inżynieryjno-budowlanych, uciążliwe procedury administracyjne dotyczące udzielania zezwoleń oraz utrudnienia dotyczące rozmieszczania sieci wewnątrz budynków.
Punkt 20 preambuły Dyrektywy kosztowej brzmi: „Aby skutecznie zaplanować realizację szybkich sieci łączności elektronicznej i zapewnić najskuteczniejsze wykorzystywanie istniejącej infrastruktury odpowiedniej do celu realizacji sieci łączności elektronicznej, przedsiębiorstwa dostarczające lub upoważnione do dostarczania publicznych sieci łączności elektronicznej powinny mieć dostęp do określonego minimum informacji dotyczących infrastruktury technicznej dostępnej na obszarze realizacji. Takie określone minimum informacji powinno umożliwić ocenę możliwości wykorzystania istniejącej infrastruktury na danym obszarze, a także ograniczyć uszkodzenia istniejącej infrastruktury technicznej. Z uwagi na liczbę zainteresowanych stron oraz w celu ułatwienia dostępu do takich informacji, także pomiędzy sektorami i państwami, takie określone minimum informacji powinno zostać udostępnione za pośrednictwem pojedynczego punktu informacyjnego. Taki pojedynczy punkt informacyjny powinien umożliwiać dostęp do określonego minimum informacji dostępnych już w formacie elektronicznym, z zastrzeżeniem ograniczeń mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa i integralności sieci, w szczególności infrastruktury krytycznej, lub ochronę uzasadnionych tajemnic operacyjnych i handlowych.”
Podstawy prawne
Postanowienia Dyrektywy kosztowej zostały uwzględnione w polskim systemie prawnym poprzez nowelizację, funkcjonującej w dniu wejścia w życie Dyrektywy kosztowej, ustawy z dnia z dnia 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz.U. Nr 106, poz. 675), zwanej w branży telekomunikacyjnej „Megaustawą”. Nowelizacji dokonano ustawą z dnia 9 czerwca 2016 r. o zmianie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2016 poz. 903). Ustawą nowelizującą, w odniesieniu do funkcjonowania Punktu informacyjnego do spraw telekomunikacji, zdefiniowano pojęcia infrastruktury technicznej i operatora sieci, dodano rozdział 21 - Punkt informacyjny do spraw telekomunikacji, obejmujący obecne artykuły 29a – 29f oraz dodano art. 35a. Ostatni obowiązujący tekst jednolity „Megaustawy” zamieszczony jest w Obwieszczeniu Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13 października 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz.U. 2017 poz. 2062).
„Megaustawa” w swym art. 29e przewiduje możliwość wydania przez ministra właściwego do spraw informatyzacji rozporządzenia ustalającego:
- szczegółowy zakres informacji przekazywanych do Punktu informacyjnego do spraw telekomunikacji (PIT),
- elektroniczny format przekazywania informacji,
- wzory formularzy służących do przekazywania Prezesowi UKE informacji zasilających PIT.
Ze względu na potrzeby związane z uruchomieniem i udostępnieniem do eksploatacji nowej wersji systemu informatycznego obsługującego PIT w Ministerstwie Cyfryzacji i UKE trwają prace związane z przygotowaniem i skierowaniem na ścieżkę legislacyjną projektu tego rozporządzenia.
Korzyści
PIT powstał głównie z myślą ułatwienia przedsiębiorcom telekomunikacyjnym planowanie inwestycji.
PIT umożliwia:
- promowanie współpracy międzyoperatorskiej,
- wydajne i racjonalne wykorzystanie istniejącej infrastruktury teletechnicznej,
- osiąganie korzyści społecznych, ekologicznych i gospodarczych w wyniku redukcji zakresu osobnych inwestycji,
- zapewnienie informacji niezbędnych przy planowaniu inwestycji,
- ułatwienie współpracy między przedsiębiorcami a jednostkami samorządu terytorialnego,
- przedsiębiorcy mogą dzięki temu sprawdzić przebieg istniejących sieci i kanalizacji telekomunikacyjnej, co ułatwia im podejmowanie decyzji biznesowych np. nt. dzierżawy istniejącej sieci lub kanalizacji,
- możliwość analizy rozwoju sieci infrastruktury telekomunikacyjnej.
Podmiot udostępniający informację: | Urząd Komunikacji Elektronicznej |
Autor: | Czajka Beata |
Publikujący: | Justyna Nakrajnik |
Publikacja informacji: | 12.03.19 15:25 |
Aktualizacja informacji: | 01.09.20 15:05 |